Uytspanningen, behelsende eenige stichtelyke liederen, en andere gedichten

Op een versch Hoender-Ey, geschoncken tot verquickinge.

Op de voys als boven pag. 30. Hertknagend &c.

I.

GAat segt oyt weer, dat die den Hemel dient
Den Hemel in syn sorge niet te vriend
En vind; nog werd als hy in last verstickt,

Verquickt.

II.

Daar was een trouw getuyge, die den poock,
Van Iesus vyand in het hoy ontdoock,
En had van enckel honger in sijn traan

Vergaan.

III.

Had niet den Hemel goedig hem verquickt
En een gepluymde Kakelers beschickt,

[p. 273]

 

Die hem vandaag besogt, en ley

 

Een ey.

 

IV.

 

Onwetend deed dat beesje sulck een goed.

 

Maar Christi lieveling het Christlijck doet,

 

En dient, uyt Iesus liefde, Iesus raad

 

Met daad.

 

V.

 

Hoe tijdig quam dat schepsel daar te pas?

 

't Was of m'er Christi-leden-liefd' in las,

 

Die (buyten hard) den merg van binnen heeft,

 

En geeft.

 

VI.

 

't En leeft niet maar 't is dicht by 't leven: kan

 

Dus haast sijn kracht uyt-leveren, en van

 

Sijn voetsel 't swacke lijff van flauwten hoe'n

 

En voe'n.

 

VII.

 

Maar hoger! 't Eytje toont my in sijn schaal

 

Het sob're leven, dat wy altemaal

 

Hier leven, of niet leven, 'k weet haest niet

 

Hoe 't hiet:

 

VIII.

 

Tot dat den Geest (als 't water in 't begin)

 

Het met sijn warmt' uytbroed', en Iesus in

 

Sijn laatste komst geev', dat het heel volmaackt

 

Ontwaakt.

AMEN.