Uytspanningen, behelsende eenige stichtelyke liederen, en andere gedichten
(1727)–Jodocus van Lodenstein–
AuteursrechtvrijStemme: siet boven p. 65. of 125.I.
DIt waren eertijds brede wegen,
En siet! nu sijn het smalle pa'en,
| |
[pagina 267]
| |
Wat isser my oock aangelegen?
't Is my maar om de weg te gaan.
II.
Ick heb op breed nog eng te letten,
Wat kan een smalle weg my scha'en,
Kan ik'er maar mijn voeten setten,
't Is my maar om de weg te gaan.
III.
En of'er nog veel schoone straten,
Vol cierlijckheyd, besijden aan
Die paadtje waren, kond 't my baten?
't Is my maar om de weg te gaan.
IV.
Begerig Hert wat kan 't u geven
Of u een volle koffer dost?
Of sob're nootdruft wel doet leven?
Voor my, 't is my maar om de Kost.
V.
Geen volle Kas kan my vernoegen,
Geen spijs die overschiet my voe'en,
Wat hoev' ik om te veel te ploegen!
't Is my maar om de Kost te doen.
VI.
Genoeg is eel, of 't breed of smal is,
Genoeg, dat kan my effen voen,
Genoeg my in de plaats van all' is.
't Is my maar om de Kost te doen.
VII.
Een and're schat van hoger weerde
Ist daar ick met mijn lust naar hijg.
En my genoeg als ick op eerde
De Kost maar voor dit leven krijg'.
VIII.
En of't een smalle weg moet wesen
Die my geleyd ten Hemel aan.
Geen ongemack en wil ick vresen.
| |
[pagina 268]
| |
't Is my maar om den weg te gaan.
IX.
'k En sal mijns Vaders wijsheyd laken;
Die 't soo bestelden na sijn sin;
't Is my genoeg kan ick maar raken
Door 't smalle padt ten Hemel in.
X.
Ick laat het ruyme, voor wiens herte
Besuyren sal den Zielen-wroeg:
Voor my; my sijn de korte smerte'
Van 't smalle padt al ruym genoeg.
23. Wynmaand 1659. |
|