Uytspanningen, behelsende eenige stichtelyke liederen, en andere gedichten
(1727)–Jodocus van Lodenstein–
AuteursrechtvrijStemme: De Mey die komt &c. I.
A. DAar's nu de soete tijd! verblijt
U die
| |
[pagina 203]
| |
 des Heeren henen gaan betreurd:
't Is lang genoeg het oog // Om hoog
Met suchten, siet den vasten Hemel scheurd;
De wolcken druppen dauw;
De troost u traanen lauw
Komt lecken; en trecken uw herte soo seer,
Den vloet van den Geest, Uw ziele geneest,
Wat wilt gy nog meer?
II.
B. Mijn Hert, mijn Heyl wel eer // myn Heer,
Sig uyt mijn oog helaas! vertrocken heeft.
A. Hy heeft (sit stil) het oog // Om hoog
Op u die hier beneen verlaten leeft.
B. Ick sie mijn Heyland niet:
A. En of g' hem niet en siet?
B. Uyt d'oogen, helaas! uyt het herte, en veer.
A. Is 't hertjen uw schuw // Het sijn is tot u:
Wat wilt gy nog meer?
III.
B Was 't hert geneygt tot my // Soud hy
My dan verlaten, en dus henen gaan!
A. Dus gaat uw Heyland heen // Alleen
Op dat uw hert na dees op hem souw staan,
Uw herte door 't geloov.
| |
[pagina 204]
| |
B. Ah! waren mijn ooren dan doov'!
En vlogen mijn oogen noyt buyten 't gebied!
En hoorden sy noyt // En sagen sy noyt,
Dat anders my ried!
IV.
A. Uw dierbaar herte bewaart, En spaart,
Het is gemaackt voor 't geen onsigtbaar is.
B. Ey! wyck dan schepseltjes al // Nu sal
Het gaan tot hem die 'k uyt mijn oogen miss.
A. Maar daar is goud nog goud:
B. In hem is overvloed.
A. Dan mist gy de staat, en u gunst en u eer.
B. Sijn staat is mijn loon // Sijn eer is mijn Kroon,
Wat wil ick nog meer?
V.
A. Een vrugtbaar scheyden het is Gewis,
Daar 't dier geloof in plaats komt van 't gesigt.
B. Geluckigh scheyden het waar Voorwaar,
Had maar de ziel genoeg van 't heylige Ligt.
A. 't Gelove heeft ligts genoeg.
B. 't Exempel mis ick te vroeg.
A. Gy siet hem door 't gelove. B. Sijn leer
Was leven en keest. A. Nu doet het sijn Geest.
Wat wilt gy nog meer?
VI.
B. Ah! quam dat kragtig gedruysch In 't huys
Mijns herten, en het vier van 't Pinxter-feest.
A. Sit stil, en neygt maar 't oor // En hoor
De kragt van 't Woord, de vlammen van den Geest.
B. Wanneer? A. Als 't diere geloof
U voor de werld maackt dooff.
B. Wat vlam? A. Als 't vier van liefde soo teer
Uw hert in een gloet // Weer flickeren doet;
Wat wilt gy dan meer?
VII.
B. Ey! vraagt dat niet; ick wensch // Dien mensch
| |
[pagina 205]
| |
Dat achtbaar beelt van Gods selfstandigheyd.
Volmaakte en levende Wet,, Die net
Sijns Vaders wil uytdruckt, en ons daar in leyd.
A. Die woond nu door sijn Geest
In die sijn Vader vreest:
Vreest hem. B. Dat wil ick. A. Gelove dan weer!
't Gesigt bedriegt // 't Gevoele dat liegt.
B. Nu wensch ick niet meer.
VIII.
A. Nu sal van wijne soet, Een vloedGa naar margenoot+
't Gebergt doen druypen, en van boter en room.
B. Een spring uyt Iuda sal, het dal
Van Sittum droog bewat'ren met een stroom.
A. Hier's dranck, B. Hier's spijse, A. Hier's rust,
B. Verquicking, A. Schatten, B. En lust,
A. Hier schoonheyd, B. wijsheyd, A. gunste B. en eer.
A. Hier vrienden, en raat // B. hier Hoogheyd en staat
Beyde, Wat wenschen wy meer?
22 Maymaand 1659. |
|