Uytspanningen, behelsende eenige stichtelyke liederen, en andere gedichten
(1727)–Jodocus van Lodenstein–
AuteursrechtvrijStemm: Lieftallig Christen volck, &c. I.
't Geselschap.
DE steene bergen nu als jonge kalv'ren springen,
| |
[pagina 194]
| |
 Als jonge kalv'ren springen:
Ons herten oock als steen van droefheyd, en bevreest,
In 't droevig Paschen-feest,
Dat droevig, dat droevig, dat droevig Paschen-feest!
Die truppelen nu mee' // Die truppelen nu mee',
Kom laat ons vrolijck singen!
Ey! laat ons vrolijck singen.
II.
P. Souden wy niet Mary? Want al ons druck gedaan is // Want al ons druck gedaan is.
M. Wy saten sonder hoop en troost in amegt laff,
Ons blijdschap komt uyt 't graff, G. Ons blijdschap,
Ons blijdschap, ons blijdschap uyt het graff!
Dies truppelen wy mee' // Dies truppelen wy mee',
Want Iesus opgestaan is. P. Ia Iesus opgestaan is.
III.
M. Dat ziel-doorwondend swaard des Kruyces nu vergaan is, Des Kruyces nu vergaan is.
P. Dien aanstoot die mijn hert uyt Iesus lijden leed,
En laas! my vallen deed, Eylacen! Eylacen! soo schandlijck vallen deed!
G. Ey! Symon schrey nu niet, Ey! Symon &c.
Want Iesus opgestaan is. M. Ia Iesus opgestaan is.
| |
[pagina 195]
| |
IV.
Kom sondaars al, siet hier, een toebereyde baan is, Een toebereyde baan is
Tot Godes gunst. P. Ia dog, want die ons borge is,
Nu vrygelaten is. G. Ons borg vry! Ons borg vry! nu vry gelaten is!
Dies truppelen wy mee' // Dies truppelen wy mee',
Want Iesus opgestaan is. P. Ia Jesus opgestaan is.
V.
M. Nu leeft ons Koning weer, en sal voor eeuwig leven. P. Hy sal voor eeuwig leven,
Nu vrees ick voor geenen smaat van Vyand of ellend,
Ick puff haar dreygement, ick vrees niet, ick tart haar, bespot haar dreygement.
G. Wy dragen nu het hert // Wy dragen nu het hert
Te hoog, met hem verheven. M. Want Iesus is verheven.
VI.
Dat bleeck wel, als Hy rees moest vriend en vyand beven, Moest vriend en vyand beven.
P. Het Leeuwen-hert des felle wachteren besweeck,
't Geweld dood-verwig bleeck. Ges. 't Geweld &c.
Dies truppelen wy mee' // Dies truppelen wy mee',
Want Iesus is verheven. P. Ia Iesus is verheven.
VII.
Nu sal ik hem door menschen-vrees niet meer begeven, Door vrees niet meer begeven:
Want die in swakheyd stierf, leeft nu door Godes kragt.
M. Wy leven door die magt. G. En wy oock, en wy oock, wy leven door die magt.
Wy vresen nu niet meer // Wy vresen nu niet meer,
Want Iesus is verheven. M. Ia Iesus is verheven.
VIII.
P. Geen vyand sal't my doen, 't was maar het hert genesen, Dat sondig hert genesen!
M. Dat sondig hert met Hem in liefde aan't kruys gehecht,
Is doodt in 't graf gelegt. G. En is nieuw, en is nieuw,
| |
[pagina 196]
| |
en is nieuw opgeregt.
Soo leven wy met Hem // Soo leven wy met Hem,
Want Iesus is verresen. P. Ia Iesus is verresen.
IX.
M. Dat Hy nu, Symon is, dat sal hy eeuwig wesen // Dat sal hy eewig wesen.
P. So sal oock 't hert, vernieuwt tot sijner eer te steen,
Nog nu, nog oyt vergaan. Ges. Nog nu nog, nog nu nog, nog nu nog oyt vergaan.
Dies truppelen wy mee' // dies truppelen wy mee',
Want Iesus is verresen: M. Ia Iesus is verresen!
X.
De dood is nu geen dood, en 't lichaam sy verwesen // En 't lichaam is verwesen
Ter aarden heen te gaan, daar 't uyt genomen is.
De Dood verslonden is! Ges. Die Dood self, de Dood self, de Dood verslonden is.
Wy rijsen met ons hooft // wy rijsen met ons hooft,
Want Iesus is verresen. P. Ia Iesus is verresen!
XI.
Ges. Schrick werelt schrick! en leer voor Christi Kercke beven // Voor Christi Kercke beven.
Hy doock in zwackheyd en sijn Kerck geduyrig lijdt.
Wagt 't eynde van dien strijd: wagt wagt wat, wagt wagt wat, wagt 't eynde van dien strijd:
Wy winnen met ons hooft // wy winnen met ons hooft;
Want Iesus is verheven. M. Ia Iesus is verheven!
XII.
P. Ah! dat nu 's Hemels heyr, die sijn geboort verheven, Die sijn geboort verheven
Verkondigden; dit tot aan 's werelds eynde bragt!
M. Dit staat op u en wagt. G. O Symon! O Symon! Dit staat op uw en wagt.
P. 'k Ben magteloos en dood // 'k ben magteloos en dood
M. Maar Iesus is in 't leven. G. En dus de dooden leven.
3 Grasmaand 1659. |
|