Uytspanningen, behelsende eenige stichtelyke liederen, en andere gedichten

Den Naakten Jesus, Of Aandagt op Joh. 19:23.

Aan D. Samuel Doreslaar op sijne Bedenckingen daar over 19 Maart 1652.

VErmogend Goud, dat om uw glans gepresen,
Uw Dienaers kluysterd, en had my wel eer
Gevangen, my sal na dees tijd veel meer

Den naackten Jesus wesen.

Na dat ick dien had in mijn oog gekregen,
Strax was den Amethijst beswalckt, en 't sonck
Al wat te vooren preuts en pragtig blonck.

Voor 's naackten Jesus segen.

'k Laat hem, dien 't lust, na groote schatten delven,
'k En wensch geen Scepter nog geen groot gebaar
Van Magt, geen pragtig kleed van Jesus; maar

Den naackten Jesum selven.

Wat moogt gy, Babel, dus uw heyl vermindren,
En kiest, en kust, een doeck, een lomp, een staff,
Die Iesus aan die schelmen schonck: en gaff

Sig selven naackt sijn kindren.