Uyt-spanningen, behelsende eenige stigtelyke liederen
(1676)–Jodocus van Lodenstein–
Auteursrechtvrij
[pagina 321]
| |
Stemme Lachrimae: siet boven p. 219.I.
TReur Nederlant! Treur Nederlant!
Daar 's nu de lang-gedreygde wraack,
De wee'en van 't barende besluyt, de smaack
Van 't nakend Oordeel:
O! welig Lant! O! weeldrig Lant!
In lust en dertelheyt versmoort.
O! Lant! lant! lant! staat stil en hoort Gods woort
Nog tot uw voordeel.
God spreeckt sijn Wijngaard aan:
Volck wat heb ick niet gedaan
Tot u Heyl // Tot u Heyl // Tot u Heyl?
'K was het die u vreed'
En u voorspoet meed'
Sonder maat uyt-spruyten deed'.
Mijn woord ick tot u droeg
Door mijn Knegten spaad en vroeg,
Tot die stroom // Tot die stroom // Tot die stroom
't Cundige gemoet
Deckte met een vloet
Als het vogt den afgrond doet.
De dorre wildernis moest geven
't Water ten Leven:
Daar sprong, daar sprong en Heyl-fonteyn
Door woeste dreven.
| |
[pagina 322]
| |
Den Hemel storted' u in 't dagen
Siel-soete vlagen:
Hoor Hemel! hoor! nog heeft mijn volck
Geen vrucht gedragen!
II.
Hoor Hemel! hoor! // Hoor Hemel! hoor!
Sy hebben 't saligende vogt
Soo dierbaar, met mijns herten bloet gecogt,
Der sielen Balsem,
Hoor Aerden! hoor! // Hoor Aarden! door
Den wasem van haar lust geweert;
Ia door 't vergif van 't vleeschlijck hert verkeert
In bitt'ren Alsem!
Gaf ick haer soete vreed',
Heb ick haar in Goud gekleedt;
Al mijn goed // Al mijn goed // Al mijn goed
Al dien overvloedt
Al dien overvloedt
Stoockten maar haar'r lusten gloet.
Dus 't oog verblint en siet
Waarheyts heyl'ge kragten niet.
Ia mijn Huys,, (ja mijn Eer // ) Dat wel eer
Was haar vasten suyl
Tegen sonden-vuyl
Is haar nu een Moorders kuyl.
Dies wil ick Aard en Lugt betuygen
My tot getuygen;
Mijn volck, mijn volck wil nog haar hert
Tot my niet buygen!
Ia wil den Hemel hooren laten
Van die my haten;
Mijn volck, mijn volck niet meer en is!
Ick sal 't verlaten.
III.
Treurt Nederlant! ,, Treur Nederlant!
Ay my! wat hoor ick voor gejalp?
| |
[pagina 323]
| |
Wat dondert daar? wat ruscht daar? als den swalp
Van groote watren?
Daar 's nu Sijn hant! 't Meyr breeckt sijn bandt,
Den Afgrond berst ter sluysen uyt,
En doet ons 't yslijck schaterend geluydt
In 'd ooren klatren.
Wat vreeselijck gekerm
Roupt tot God? erberm! erberm!
Com, com, com! Clock en trom // gaat'er om,
Alles is in roer,
Koopman // Burger, Boer;
Want den stroom // Deckt huys en Boom.
De lugt splijt van 't geloey,
En 't geblarr van Kalf en Koey,
Sie! sie daar // Sie! sie daar // Sie! sie daar
Steeckt'er een den kop
Wt de golven op;
D'ander smoort in 't doodlijck sop.
Dat kostelijcke Hollandsch Lust-hof
Is al den Lust off;
Daar onlangs 't Vee nog weyden ging
Der Visschen Lust-hoff.
Daar dondert nu de stem des Heere
Op groote Meeren
Daar 's Noachs eeuw! Siet u Boog aan
O! Heer der Heeren.
IV.
Treur Nederlant!,, Treur Nederlant!
Die watren sijn niet dan den drop
Wt d' Alembijck van Godes toorn: den top
Staat nog te wagten.
Drinck welig Lant // Drinck weeldrig Lant
De Vloeden van sijn Woord en Geest
In overvloet: Vast, bid, bekeert, en vreest
Nog droever nagten.
Een stercken tranen-vloedt
| |
[pagina 324]
| |
Blusch in u der lusten gloedt.
In het hert // Dodig hert // Togtig hert
Daer het boose leeft,
En niet anders leeft,
Verstick al wat adem heeft.
Een Stroom Comt Van Om Hoog
Wee my! van 't geruysch! Mijn oog
O! mijn oog! // O! mijn oog! // O! mijn oog
Daalt van heeten traan
Daalt van heeten traan!
Hier moet Leecht en hoogten aan!
't Gebulder sal de naaste Landen,
En verre sanden
Den galm doen horen; maar den slag
Op ons doen stranden.
Dan sal den hoogen Ceder leeren
Den Ceder leeren
Aan ons, wat dertlen hoogmoet is,
En sig bekeeren.
V.
Magtige Godt! O! Rijcke Godt!
Siet aan dat arm geplundert volck,
En laat uws Geestes grondelose kolck
Haar siel besproejen.
Geev haar een lot // een beter lot;
Een huys dat fundamenten heeft,
Een lant dat daar 't voor geen in-wat'ren beeft
Eeuwig sal bloeyen.
En alst u dan behaagt
Dat dien dag des Heeren daagt,
Duystre dag! // Donckre dag! // Bittre dag!
Dag vol ongeval!
Dag vol ongeval!
Dien 't besluyt eens baren sal;
Den Vijge-boom niet bloeyt,
En den Wijn-stock niet en groeyt.
| |
[pagina 325]
| |
En 't geschal // Rund en al, Wt de stal
Door der Crijgers handt
Wreedelijck vermant
Sal gerooft sijn of verbrant:
Laet dan de Beeckjens der Revieren,
Soete Rivieren
Des Heeren stadt // Des Heeren stadt
Met vreugden cieren.
Laet dan op nieuws een morgen dagen
Op nieuws eens dagen,
Als sond' en sondaars sijn verstormt
Door sulcke vlagen.
|
|