Uyt-spanningen, behelsende eenige stigtelyke liederen

[p. 317]

Geloov.

GErardus ging op verre reyse, en seyd
Ick wil de Brieven aan mijn sorg bevolen
Met sorg te regt bestellen: want verbeyd'
Dat dan de Mijnen minder sullen doolen.
Gerard! gy doolt, want, wagt gy Danckbaarheyd
Van die gy nu haar brieven draagt! die lieden
En sult gy (veel ligt) nimmermeer 't beleyd
Van uwer brieven overdragt gebieden.
En al gebood gy 't: veel-ligt sullen sy
Niet weten, of so lange niet gedencken,
Dat hen van u dien dienst bewesen zy,
Om weder-dienst voor uwen dienst te schencken.
En schoon het wierd gedagt meent gy die Deugt
Van Danckbaarheyd in yder so te vinden,
Dat g' u daar op sorgloos verlaten meugt?
Gy doolt Gerard, en bouwt op ydle winden.
'K en dool seyd Gerard, want als ick mijn sorg
En moeyt bestede in 't dragen veler brieven
In trouw, werd Een (ick weet) voor allen borg,
Die na sijn Will my can, en sal gerieven.
Dees doet het Al door sijn Voorsienige Hand.
Ick sie op swacken Mensch, nog ydel leven,
En off de gansche Werld mijn dienst in 't sand
Schreev', Deel sal sijn geheugnis niet begeven.
By Hem ligt van mijn goet-doen 't wisse loon.
Dat hangt aan geen danckbare of ondanckbaren.
Die my de Trouwe-Liefde heeft geboon
Sou Die sijn Lieve-Trouw my niet bewaren?
Daar op slaap ick gerust, 't is waar mijn oog
En siet hem niet maar can hem wis betrouwen:
Hy is ons tijdelick gesigt te hoog;
Dat is den onsigtbaren aan te schouwen.
Dat hulpelijck gesigt en reuylde ick niet

[p. 318]

 

Voor alle diere tegenwoordigheden;

 

En sal mijn steunsel sijn als gy my siet

 

Mijn Dienst (so 't schijnt) onvrugtbaarlijck besteden.

 

Op dit Geloov wy laten land en magen,

 

Op dit Geloof wy alles duldig dragen.

Eynde van het derde Deel.