Uyt-spanningen, behelsende eenige stigtelyke liederen

[p. 271]

Op een Appel aan my gesonden.

I.
O! diere gunst!
Die sig door cunst,
Nog veel weerdy
Van groote gaven,
Nog door veel draven
In slaverny,
II.
Nog Hoofsch gestel
Van woorden-spel
(Maar in de nood)
Sig uyt't, en boet'et.
Ons Leydsman doet'et
Door enckel brood.
III.
Genegentheyd
Die lege leyt
Behoeft het moy
Van pragticheden,
En costlijckheden
Tot haren top:
IV.
Maar dese niet;
Want wat bedied
So Herelijck
So uytgelaten,
Die een'ger maten
Sy dees' gelijck?
V.
Dees gunst heeft in
De dierb're Min
Van 's Hemels Soon,
End' in sijn wonden,
Onwrickb're gronden;
Blinckt altijd schoon.
VI.
Dees gunst verbindt
Ons t'saam; end' in 't
Geloov' ons 't Goed
Het Goed, dat Godt is,
En regt ons Lot is,
Verwagten doet.
VII.
Dag Eenig' All.
Dat sonder tal
En sonder maat,
En sonder koopen,
En boven noopen
Te wagten staat.

[p. 272]

 

VIII.

 

Dees' gunst ver-uyrt

 

Nog-jaart, maar duyrt

 

Vol Soeticheyd;

 

End' altijd groeyt sy,

 

End' altijd bloeyt sy

 

In Eeuwicheyd.

 

IX.

 

Wat schoons, wat rijcks,

 

Wat costelijcks

 

Can (selv in schijn)

 

So hoog geraken,

 

Om sulcke saken

 

Gelijck te sijn?

 

X.

 

Best is het dan

 

Dat, alsmen van

 

So hogen gunst

 

Sal teken geven,

 

Men daar in leven

 

Laat, kost, nog cunst.

 

XI.

 

Op dat geen Bloem

 

Van 't Schepsel, roem':

 

En 't Eenige Iet

 

Vol Heerlijckheden

 

Wt-blinck beneden

 

In 's werelds Niet.

9. in Grasmaand 1665.