Kers-nacht ende de naervolgende dagen tot onze lieve vrouwe lichtmis
(1736)–Joannes de Lixbona– AuteursrechtvrijOp de Wyse: Den Mey die komt ons by,, seer bly.
Ons is een Herder goedt // en soet,
Een Herder, die zijn Schaepkens soo bemindt,
dat waer hem een verlaet // hy gaet
Het soecken door den regen, kou en wint;
Hy soeckt sonder verdriet
Geen moyt hy en ontsiet,
Uyt loopt hy door dorens en hagen soo
seer // Tot dat hy mismaeckt
By 't Schaepken geraeckt:
Wat wilt gy noch meer?
2. Al heeft hy dan zijn leen // door-sneen
Soo thoont hy noch aen't Schaepken blij gelaet,
Men siet niet dat hy't suyckt // oft stuyckt
Of leurt, oft sleurt, of dauwt, of dreyght, of slaet,
'tIs liefd' al wat hy doet;
Hy wast het in zijn bloedt:
Hy spijst, en hy laeft, en hy suyvert het
weer // Van kladden en vleck,
En alle gebreck:
Wat wilt gy noch meer?
3. Voorts siet hy dat hy't leyt // en weyt
Niet in de dorre Velden deser aerd,
Maer op een land, dat groeyt // en bloeyt
dat altijdt ongeschent zijn loof bewaert,
daer't Claver-blaeyken schoon
Is Godt, dry in Persoon,
| |
[pagina 60]
| |
Een spijse voor dit schaepken teer
Een voetsel en smaeck,
Een vreught en vermaeck,
Wat wilt gy noch meer?
Daer gaet dit dier heel bly, en vry,
En vreest noch Leeuw, noch Wolf, die het deirt,
Niet komt'er uyt het wout // soo stout,
'tWort stracks geschut, gestut, en afge-
weirt // Den herder staet en wacht
By dagen en by nacht,
Hy en sluymert, noch droomert, noch
en slaept nimmermeer,
Maer blijft het op't velt
Geduerigh gestelt,
Wat wilt gy noch meer?
Nu sondaer seght in't kort // wat schort
Waerom gy doch dien Herder soo verlaet
Is hy te vreedt, te suer, te stuer,
Te trots, te schots, te spijtigh van gelaet?
Zijn wille is bevrijdt,
Tot goedt en soetigheyt:
Waer loopt gy, o Schaep? Kijckt om, en keert weer,
Al hebt gy misdaen,
Godt sal u ontfaen,
Wat wilt gy noch meer?
|
|