Kers-nacht ende de naervolgende dagen tot onze lieve vrouwe lichtmis
(1736)–Joannes de Lixbona–
Auteursrechtvrij
[pagina 18]
| |
Op de Wijse: Alsoo't begint.
De Moeder Maeght spreeckt aen haer Kindt,
dat zy in suyver doecken windt.
O Soetste Kindt die langen tijdt
Tot mijn geluck zijt in my bleven,
g'Hebt my soo menighmael verblijdt,
Die zijt mijn vreught mijn eenigh leven,
Maer u soet aenschijn my te seer
Vermaeckt, o schoonsten Heer,
U lachskens noch veel meer.
Met blijschap spreeck ick u nu aen
Op mijnen schoot van my genomen
Maer hoe wel dat ick wordt verstaen
Een antwoort van my wort bekomen
Waerom houdt gy u kindt soo in
Dat ick op u win?
Maer 't is soo uwen sin.
Mijn volle borst neemt die is goedt,
Uws Moeders die u op sal voeden,
Gy die de Cruyden wassen doet,
Van Terf de Velden overvloeden,
Die over al het leven geeft,
Waer van zijn oorspronck heeft
Het melck dat gy van leeft.
|
|