Hemelsch nachtegaelken oft gheestelijcke liedekens, om deught met vreught te beoeffenen

Liedeken ofte t'samen-sprake tusschen Iesvs en de ziele, rakende het punct van lijden ende versterven:

Op de wijse; VVat sal Goosen toch ghebreken? &c.

De ziele.

IEsv ghy hebt lust in lijden,
Want dat thoont ghy aen my wel.
Sult ghy my niet haest verblijden,
En helpen uyt dit ghequel?
Noch en sult ghy van dit spel
Gheen eynde maecken, goeden vriendt?
Seght my, Heer, toch een keer,

[p. 177]

 

Waer dat ick dit heb verdient.

 

Iesvs.

 

Hoort mijn Bruyt terstondt eens claghen,

 

Als sy my niet stracx en vint.

 

En sy derft wel comen vraghen,

 

Waer dat sy het heeft verdint.

 

'T schijnt, dat sy my seer bemint:

 

Maer s'en wilt niet lijden.

 

S'acht mijn spel // voor ghequel.

 

S' hoort haer te verblijden.

 

De ziele.

 

Liefste, zijn dit minne-treecken,

 

Die my nijpen alsoo fel?

 

Ick sal daer noch langh van spreecken:

 

Want sy gaen my door mijn vel.

[p. 178]

 

Is dit maer rechts minne-spel?

 

Zijn dit minne-proeven?

 

Sy doen smert // aen mijn hert:

 

Ghy soudt my bedroeven.

 

Iesvs.

 

Wel hoe gaet ghy soo haest claghen:

 

Ende roepen over-luyt?

 

Ghy en wordt noch niet gheslaghen,

 

Noch ghedouwen op uw' huyt.

 

Zijdy niet een schoone Bruyt:

 

Wildy dan niet sterven?

 

'S werelts vrucht // en ghenucht

 

Moet ghy leeren derven.

 

De ziele.

 

Heer, ick weet dat ick moet lijden;

[p. 179]

 

Maer het valt my wat te suer.

 

Somtijts comer by ontijden:

 

En dan creunt mijn quay natuer.

 

Want ick ben noch inden fleur,

 

En een jonghe spruyte.

 

Lief, uw' spel // is te fel:

 

Leeft soet met uwe Bruyte.

 

Iesvs.

 

Ick com u met lijden proeven,

 

'T welck ghy weet dat my behaeght.

 

Waerom wildy u bedroeven?

 

Zijdy niet een slechte maeght?

 

'K heb my wel voor u ghewaeght,

 

O mijn uytvercoren.

 

Wat ghy doet // gheeft den moet

[p. 180]

 

Bruyt toch niet verloren.

 

De ziele.

 

Heer, soo langh, als ick sal leven,

 

Will' ick u cloeck volghen naer.

 

Ick en sal u niet begheven,

 

Al valt my mijn cruysken swaer;

 

Tot dat ick sal comen daer

 

Boven in de Throone:

 

Daer nae pijn // oock sal zijn

 

Na advenant de vroone.

 

Iesvs.

 

Soo hoor ick u liever spreecken;

 

Dan ghy spraeckt den lesten keer.

 

'T scheen, ghy waert bynaer besweecken

 

O mijn Alderliefste teer.

[p. 181]

 

Ick heb u bemint soo seer:

 

'T is u niet verborghen.

 

Siet oock maeght // dat gh'n waeght:

 

Laet my voor u sorghen.

FINIS.