Hemelsch nachtegaelken oft gheestelijcke liedekens, om deught met vreught te beoeffenen
(1644)–Joannes de Lixbona–
Auteursrechtvrij
[pagina 131]
| |
Op de vvijse: Als Iupijn speelden met sijn pijpken in 't dal, doen songhen de Satirken al.
GRoot wonder // nu onder den hemel gheschiet.
Een maghet // die draghet een kindeken siet,
Te voren // gheboren: noyt mensch sulckx sach,
Dat een suyver maghet van kinde ghelach.
2.
Hoort lieden // 't gheschieden, dat Godt heeft behaeght,
Te geven // het leven door die suyver Maeght.
Te voren // verloren die waren als doot,
Die quam hy verlossen door liefde seer groot.
3.
Veel suerheyt // en stuerheyt des winters men sach:
| |
[pagina 132]
| |
Als jeuchdich // en vreuchdich dees Maghet ghelach.
Sy baerden // op aerden den Schepper van al
In eenen seer cleynen door-luchtighen stal.
4.
Doen waren // daer scharen van herder ghestelt,
Die wachten // by nachten de schaepkens op 't velt.
Sy hoorden // de woorden van d'Enghelkens soet:
Loopt Herder, loopt vlijtich nae Bethlem met spoet.
5.
Sy liepen // en riepen malcanderen aen:
En quaemen // te saemen nae Bethlem ghegaen.
Sy vonden // bewonden een kindeken cleen
Met luyers en tuyers by Moeder alleen.
6.
Doen vielen, door knielen de Herderkens neer:
| |
[pagina 133]
| |
Ontladen // aen-baden dit kindeken teer.
Sy lachten // en dachten: wat wonderen nacht,
Die ons een soo soete kint voort heeft ghebracht.
7.
Doen voeyden // en hoeyden den Enghel haer vee.
De schapkens // al rapkens door-spronghen de wee.
De geyten // in 't bleyten die schenen verheught:
De koeyen // in 't loeyen die schenen vol vreught.
8.
O menschen // die wenschen naer dit droeve dal
Te loven // hier boven den Stierder van al.
Soeckt vlietich // en schlieich dit hemelsche kint,
'T gheeft deuchden // en vreuchden aen die het bemint.
FINIS. |
|