Twee boecken vande stantvasticheyt
(1948)–Justus Lipsius– Auteursrecht onbekend
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 128]
| |
1Het XXV. Capittel.2Ten laetsten wort gheleert, dat alle dit quaedt 3niet nieuws oft quaedts en is; dat alle menschen 4ende natien sulckx mede ghehadt hebben. Ende 5vertroostinghe daer in ghesocht.6Ick en voeghe hier niet méér by van eenighe ghelij-7ckenissen; ick come tot het ander deel mijnder Legioen, 8het welcke de nieuwicheyt bestrijdende is; maer int 9 corte, ende versmadende. Want het sal eer roof vanden 10verwonnen vyandt nu haelen, dan oft met vechtender 11handt hem daer teghen wilde gaen stellen. Ende, ter 12goeder trouwen, wat mach den mensche hier nieuws 13in vinden, ten sy hy selfs een nieuw nieuwelinck inder 14menschelijcker dingen is? Crantor dede seer wel ende Ga naar eind128,14. 15wijsselijck, die altijt dit veersken inden mont hadde: 16[regelnummer]
Ay my! Wat, ay my? vry, menschelijck lijden wij!
17Dese nederlaghen ende plaghen die drayen vast, ende 18gaen rondts om, door dese rondicheyt des werelts. Wat 19 sucht ghy toch, dat ons dese droeve dinghen overcomen? 20oft wat verwondert ghy u daer af? Hoort den ouden Ga naar eind128,20. 21Poë: 22[regelnummer]
Ter Werelt en sijt ghy gheensins voorts
ghebracht
23[regelnummer]
Om in alle voorspoet te leven gheacht:
24[regelnummer]
T'bedroeven moet ghy hebben naert verblyen.
25[regelnummer]
Sijt ghy niet sterffelijck gheboren, tot lyen?
26[regelnummer]
U wederspannen en kant niet verbieden,
27[regelnummer]
Want dat Godt wil, sal altijt geschieden.
28Dàt is eer te verwonderen, ist datter yemandt onder dese 29ghemeyne wet niet begrepen en is, ende den last niet en 30draecht die alle man draecht. Solon heeft te Athenen 31 een van sijn vrienden, die seer deerlijcken rouw hadde, 32op t'slot gheleyt, ende alle de huysen in die groote stadt Ga naar eind128,32. 33ghewesen, seggende: Denckt, hoe menighen rouwe dat hier voortijts onder dese daecken gheschuylt heeft, nu 35noch is, ende naemaels wesen sal, ende houdt af van te 36beweenen d'onghemack van alle sterffelijcke menschen, | |
[pagina 129]
| |
1oft sy u alleen maer aen en ghinghen. Ick wilde wel, 2Lipsi, dat u het selfste mocht ghebeuren in dese wyde 3Werelt. Maer midts dattet metter daet niet en kan ghe-4schieden, wel aen, laetet ten minsten metter gedachten 5sijn. Ick stelle u, wilt ghy, in dien hooghen hemel: siet 6eens nederwaerts op alle steden, landtschappen ende 7Coninckrijcken, ende denckt dat ghy so veel sloten der 8 menschelijcker allenden siet. T'sijn als thonneelen daer-9men die Camerspelen op speelt, ende als sandighe plaet-Ga naar eind129,9.10sen daer die bloedige worstelinghen in geschieden. Ghy 11en hoeft niet verre u ooghen te drayen. Siet ghy 12 Italien wel? ten sijn noch gheen dertich jaeren leden, dattet van 13 die wreede ende herde oorloghen (diet van beyde sijden 14ghehadt heeft) ophoudt ende rust. Siet ghy dat wyde 15Duytschlandt? ten is niet lange leden, datter seer vierige 16voncken van borgerlijcke tweedracht in gheweest en sijn; 17de welcke weder vonckende worden, ende (ten sy dat 18ick bedroghen ben) om tot meerder ende vernielender 19vlamme hun selven uut te spreyen. Engelant? t'is altijt 20vol oorloghen ende groote moorden gheweest; ende 21 dattet nu een weynich in peys ende vrede is, dat macht 22wel danck weten het gouvernement van eenen vreedt-Ga naar eind129,22. 23samigen aert. Siet eens ende hebt deernisse met Vranc-24 rijck: op den dach van heden so cruypter noch alom, 25van plaetse tot plaetse, eenen cancker der bloedigher 26oorloghen. Ende diesghelijcx de heele werelt door. Lipsi, 27denct hier op, ende, met dese gemeyne vereeninge der 28allenden, so verlicht de uwe. Ende ghelijckerwijs hier 29voortijts den ghenen, die triumpheerden, eenen knecht 30van achter by ghestelt werdt, die int midden van de 31 meeste blijschap der triumphen dicwils riep: ghy sijt 32een mensch, laet u diesghelijcx desen vermaender altijt 33by staen, die u segghe dat dese dinghen menschelijck 34sijn. Ghelijck als den arbeyt, die met veel lieden uutghe-35voert wordt, lichter onder de handt valt, soo gaeghet 36oock met den rouw ende weedom. |
|