Twee boecken vande stantvasticheyt
(1948)–Justus Lipsius– Auteursrecht onbekend
Regelnummers proza verbergen
| |
11Het XVII. Capittel.12Hier wordt totte laetste plaetse ghecomen; die 13uut de exempelen ghenomen, ende bethoont dat 14somtijts profijtelijck is, dat sommighe ghenoeche-15lijcke dinghen ghemengt worden onder treffelijcke 16medecijnen.17Dit ist, Lipsi, dat my docht dat ick behoorde te seg-18ghen voor die Goddelijcke rechtvaerdicheyt, teghen dese 19 onrechtvaerdighe. Ende hoewel dat ick belyde, sulcx niet 20heel ende al tot onse voornemen te dienen, so en ist 21nochtans niet geheel daer buyten; want, sonder twyfel, 22wy sullen veel saechter ende lichter dese plaghen ver-23draghen, als ons wel te verstaen ghegeven is, dat sy niet 24onrechts in en hebben.’ - Ende, soo Langius hier wat 25ophiel, begonst subijtelijck aldus weder: ‘T'gaet nu wèl, 26ick hebbe mijnen asem wat verhaelt. Ick ben alle de 27steenrootsen der questien doorcomen, ende my dunckt dat 28 ick met vlacker seylen nu totter havenen inghevoert sal 29moghen worden. Ick sie mijn vierde ende laetste heyr, 30dat ick seer gheerne voorts brengen sal. Ende ghelijckt 31vaert met de schippers als sy, inde tempeest sijnde, de 32tweelinghen sien, dat sy dan groote blyschap ende vlij-33ticheyt crijgen, soo varet oock met my, die nae dese 34baeren ende stormen dese tweederley bende herschenen Ga naar eind107,34.35is. T'is my gheoorlooft, die soo te heeten naer d'oude | |
[pagina 108]
| |
1maniere, aenghesien dat sy met twee hoofden is, ende 2dat ick twee dingen met die verwinnen moet, te weten: 3dat het quaet, t'ghene dat wy lijden, noch lastich, noch 4niewe en is. Tewyl dat ick sulcx doe, Lipsi, wilt my toch 5 gewillichlijcken aenhooren.’ - ‘Langi, seyde ick, noyt 6 méér oft liever, want het helpt my oock, dat ick dese 7 quade scherpe weghen doorcomen ben; ende van die 8stercke ende bitter medecijne, soo haecke ick seer vierich-9lijcken tot dese lieflijcke ende ghemeyne; aengesien den 10tijtel my gheeft te kennen, dat sy sulcx wesen sal.’ -11‘Ghy en doolt niet, seyde Langius; want ghelijck als de 12medecijnen, naer dat sy den crancken ghenoech ghe-13brandt ende ghesneden hebben, terstont die niet en ver-14laten, maer voeghen daer sommighe saechte ende lief-15 lijcke stovinghen toe om de pynen te versaechten, so sal 16ick met u omgaen; ende aengesien dat my dunckt, dat 17ick u met het yser ende t'vier der wijsheyt ghenoech 18gesuyvert hebbe, sal ick u nu met sommighe saechte 19aenspraecken wat coesteren ende (soomen segt) met 20saechter handen handelen. Ick sal van dien hooghen 21 berch der Philosophien Ga naar voetnoot(q) afcomen, ende brenghen u 22een weynich na die schoone lustige velden uwer Philo-23logien Ga naar voetnoot(r). Nochtans sal dat wesen niet méér om u te 24vermaken, dan om te genesen. Ende ghelijck alsmen 25segt, dat den medecijn Demochares een edel vrauwe, 26Considia ghenaemt, (die welcke altoos van eenighe bit-27tere drancken in te nemen eenen grouwel hadde) seer loo-28selijcken voorbrocht gheytenmelck te drincken, maer daer 29van hy de gheyten met seker cruyt gevoyt hadde, soo sal 30 ick u sommighe historische ende verheughelijcke dinghen 31instorten, nochtans met een verborgen sap der wijsheyt 32gemengt. Wat ligt daer aen, in wat manieren dat wy de 33crancken ghenesen, als wyse ghehéél ghenesen? |
|