Twee boecken vande stantvasticheyt

Regelnummers proza verbergen

[p. 70]

1Het V. Capittel.

2Dat de wijsheyt met aerbeyt te vercryghen is, 3ende niet met wenschen. Weder ghekeert tot de 4redene vande Stantvasticheyt. Dat de begheer-5lijcheyt ende lust tot leeren een goet teecken is 6inde ionckheyt.

7Dese vermaninghe heeft my een viericheyt by ghe-8brocht; de welcke ick niet en verborgde, ende seyde: 9 ‘Mijn out vader, ick volghe u metter herten: wanneer 10metter daet? och wanneer sal ick dien dach sien die my, 11ontslaghen van dese sorghe, sette op den rechten padt 12ende heerbane der wijsheyt? die my door dien leyde 13totter Stantvasticheyt?’ - Langius (als oft hy my 14bekeven hadde): ‘Hoe, seyde hy, hebt ghy liever te 15wenschen dan in t'werck te stellen? dat is heel yde-16lijcken ghedaen, ende nae de ghewoonte van t'ghemeyn 17 volck. Meynt ghy, met u wenschen, te veranderen uut 18eenen sot in een wijs, oft uut eenen lichtveerdighen in 19een stantvastich man, gelijckerwijs Ceneus, inde fabulen, 20met sijn wenschen veranderde van vrouwe in man? 21Geensins, den aerbeyt moeter by sijn; ende, soomen 22seght, ghy moet u handen aen den ploech slaen: onder-23soect, leest, ende leert.’ - Ick, dat vattende, seyde: 24‘Langi, ick bekent; maer helpt ghy my oock daer toe, 25ende volwevet toch dien draet van dien lieflijcken kout 26 van gisteren, den welcken ons uut eten gaen soo t'ompas 27heeft af ghesneden. Ick segghe, comt weder tot die 28Stantvasticheyt; want het waer schier sonde, dat ghy 29die heylige oeffeninge soo soudt onthouden.’ - Lan-30gius, schuddende een weynich metten hoofde: ‘Soudt 31ghy my weder aen dit spel brenghen, Lipsi? seyt hy. 32Ick en salt niet doen: voorwaer in dese plaetse niet, de 33welcke ghy moet weten toeghewijt te wesen mijn ruste, 34 ende niet den arbeyt. Wy sullen eens op een ander tijt 35t'web af weven.’ - ‘Liever nu, seyde ick; en wat 36plaetse soude toch moghen bequamer wesen tot desen

[p. 71]

1wysen cout, dan dit uwe huys der wijsheyt? Ick ver-2staen dit Prieel, het welcke my voor eenen Tempel is, 3ende dat tafelken als voor eenen autaer: laet ons, daer 4neder sittende, dese Goddinne der Stantvasticheyt haer 5behoorlijcke offerhande vol offeren; want ick laet my 6 duncken dat hier eenich goet geluck-teecken in is.’ -7 ‘Ende wat gheluck-teecken toch?’ seyde Langius. -8 ‘Dit! seyde ick; dat, gelijck als die in eens Apotekers 9oft cruydeniers winckel gheseten hebben ghemeyne-10lijcken, int wech gaen, in hun cleederen mede draghen 11eenighen reuck der plaetsen, soo verhope ick oock dat 12eenigen aesem der wijsheyt my in t'herte sal blyven, 13door dien dat ick in hueren winckel gheseten sal heb-14ben.’ - Langius, al lachende, seyde: ‘Ick sorghe, dat 15dit gheluck-teecken ydel sy; nochtans, Lipsi, laet ons 16 gaen. Ick en can niet verberghen: dese uwe vrye ende 17eerlijcke viericheyt die verweckt ende ontsteect my 18oock! Ende ghelijck als de gene die hen moyen met 19waterloopen oft fonteynen te soecken, als sy t'smor-20ghens eenighen domp uut der aerden sien op climmen, 21nemen dat voor een seker merck-teecken van onder 22 schuylende wateren, soo hebbe ick oock een hope van 23eenen vruchtbaren uutvloet der duechden, als in een 24ionckman dese begheerte ende viericheyt om te leeren 25voorgaet ende verschijnt.’ - Ende soo hy dese woor-26den sprack, leyden hy my aen ende in het prieel; hy 27ginck daer sitten aen het tafelken. Ick keerde my eerst 28om tot die ionghers, ende seyde hen: ‘Blijft hier staende, 29wacht, sluyt voor al die dore. Maer hoort ghy? op u 30lijf, dat ghy hier niemant die leven heeft laet incomen, 31weer man, wijf, kat oft hondt, iae al wilde de goede 32fortuyne selfs binnen comen!’ Ende dit segghende, sat 33ick mede by. Maer Langius, van herten lachende: ‘Hebt 34ghy erghens een Coninck gheweest? aenghesien dat u 35uwe gheboden soo Coninclijcken ende Potestatelijcken 36afgaen.’ - ‘Hoe? seyde ick, hebbe ick niet recht dat 37ick daer in voorsie, aenghesien d'ongheluck dat my 38ghisteren ghebeurde? Ghy, vaert voorts, in Godts 39naeme.’