Twee boecken vande stantvasticheyt
(1948)–Justus Lipsius– Auteursrecht onbekend
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 59]
| |
Het tweede Boeck Der Stantvasticheydt beschreven door I. LIPSIUM.1Het eerste Capittel.2Oorsaecke hoe den cout weder beghost. Mijn 3 wandelinghe totten lustighen hof van Langius; 4en t'lof van dien.5Des anderen daechs so hevet Langio goet gedocht, 6my te leyden naer sijn hoven, daer hijer twee af onder-7 hiel met grooten ernst ende arbeyt: den eenen int ghe-8berchte, tegen over sijn huys, den anderen wat verder 9gheleghen, in een leegher plaetse, by de riviere vande 10Mase, die door de lustige stadt seer soeteltijcken hueren Ga naar eind59,10.11loop heeft. Soo hy my dan smorgens wel vroech in mijn 12camer vondt: ‘Wel, Lipsi, seyde hy, wandelen wy niet? 13oft hebt ghy liever te rusten ende te sitten?’ - ‘Langi, 14ick heb liever te wandelen (seyde ick), alst met u mach 15sijn; maer waer gaen wy?’ - ‘Believet u, seyde hy, 16na mijnen hof die ick by de riviere heb. Den wech en is 17niet lanck, ghy sult u lichaem daer door wat oeffenen, de 18stadt besien, ende sult daer oock vinden een seer be-19quame ende coele locht in dese hitte.’ - ‘T'is my lief, 20seyde ick; ia geenen wech soude my met u te gaen ver-21 drieten, al waert tot het eynde van Indien.’ - Ende, dit seggende, 22eyschten wy ons mantels, namen die, ghingen 23 derwaerts, treden inne. Ende soo ick inden inganck mijn 24ooghen al om gheslaghen hadde, met een drayende ende 25curieus ghesicht, seer verwondert sijnde vande frayicheyt 26ende toerustinghe der plaetsen: ‘Vader, seyde ick, wat is 27dit voor een lusticheyt? wat is dit voor een ciraet? een 28paradijs, ende gheenen hof. Voorwaer, die vierighe Ster-29ren, by schoone claeren nachte, en glinsteren niet soo 30schoon als dese uwe verscheydelijck blickende ende blin-Ga naar eind59,30. | |
[pagina 60]
| |
1ckende bloemmen. Spreectmen van die hoven van Adonis Ga naar eind60,1.2ende Alcinous? beuselen, by dese te ghelijcken, ende op-Ga naar eind60,2.3rechte droomen.’ Ende met eenen wat naerder tredende, 4ende sommighe bloemen aen den nuese ende ooghen bren-5gende: ‘Wat wensch ick toch nu eerst, seyde ick: heel vol 6oogen te worden als Argus, oft een neus te worden met Ga naar eind60,6.7Catullus? Soo verlusticht ende verquickt dese welluste Ga naar eind60,7.8beyde die sinnen. Wech, wech, alle ghy reucken van 9Arabien, die my duncket stinccruyt te wesen by desen 10 edelen ende warachtich hemelschen reuck!’ - Langius, 11dauwende saechtkens mijn hant, niet sonder lachen: 12‘Holla, Lipsi, seyt hy, niet te bont, niet te bont. Ick oft 13mijn boersche Bloemgoddinne en nemen ons niet aen dus-14danighen aerdighen ende steedtschen lof.’ - Ick, hem 15antwoordende: ‘Die nochtans waerachtich is, Langi, seyd' ick. 16Meynt ghy dat ickt segge om te believen? ick spreke 17dit in ernst ende uuter borsten. Het paradijs en is gheen 18paradijs, gheleken by desen uwen hof. Want siet toch 19wat reynicheyt ende netticheyt hier al om is; wat een 20 fray ordinantie: hoe bequaemelijcken hier alle dinghen 21in sijn paykens, parcxkens ende beddekens ghestelt is: 22men soude schier gheen plaveysel beter ende gheschicter 23konnen ghelegghen. Daer by, wat groote menichte van 24bloemen ende cruyden is hier! wat selsaemheyt ende 25nieuwicheyt! Soo dat schynt dat de Nature, op dit kleyn 26plaetsken, alles watter uutnemende sy in dese onse, oft 27in die nieuwe werelt, besloten hebbe. |
|