De wereld in! Serie 2. Deel 3(1911)–Jan Ligthart– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 93] [p. 93] 22. Een droevig vertrek. Klein Toosje ging nu voor het eerst in een trein. Maar och, ze kon er niet blij om zijn. De grootere jongens, die waren zoo dol. Haar oogjes stonden met tranen vol. En toen ze haast schreiend naar Moeder keek, Toen waren haar wangetjes och zoo bleek. De moeder stond bij haar op 't lange perron, En hield zich voor Toosje zoo goed ze kon. Ze lachte, en zei soms een aardigheid, En keuvelde wat met haar kleine meid. En droogde voorzichtig haar traantjes af, Als zij haar weer even een kusje gaf. De trein had al een poos stilgestaan; Nu moesten de kindren naar binnen gaan. De heer en de dame van 't groote gezin, Die hielpen hen ordlijk den wagen in. [pagina 94] [p. 94] En Toosje mocht zitten op juffrouw haar schoot, En die zoende haar bleeke wangetjes rood. Daar klonk een schel en langdurig gefluit. Heel langzaam ging de trein vooruit. En moeder zei Toosje maar aldoor gedag, Tot ze eindlijk niets meer van haar lieveling zag. Toen bleef ze nog even stil turend staan, En toen is ze droevig naar huis gegaan. Vorige Volgende