En dat het vooral niet blijft bij vragen, stelt Abdoel het principieel. Desnoods met een motie om de regering te dwingen met de informatie over de brug te komen. En dan met gekruiste handen hopen dat meneer ‘ecooonooomie’ niet een trucklading zand heeft klaarstaan om over de rapporten te gooien, wanneer onherroepelijk zal blijken dat DNA-leden en ex-parlementariërs diep in de Nyan Patu zaten met hun hand. Uit de oppositie en de coalitie.
Waar volgens mij ook geen zand over moet, is de kwestie Vreemdelingenzaken. Kijk, dat er geen verdachten in beeld kunnen worden gebracht voor het stichten van de brand, daar kan ik nog bij met mijn verstand. De minister sprak kort na haar aantreden echter niet over een onderzoek naar pyromanen onder het personeel. De brand werd gesticht na de aankondiging van corruptie op het departement. Grof geld werd er verdiend, en kennelijk nog steeds, met het uitdelen van verblijfsvergunningen en visa. Over de brandstichting an sich kunnen we gerust zand strooien. Helpt ook tegen het wederom oplaaien van het vuur. Maar over de zaak waar het in de kern om ging, mag absoluut geen korrel zand.’ Tot zover dit fragment uit deze column van Giwani Zeggen.
Sharda Ganga schreef hiervóór: ‘Ik zou natuurlijk al mijn woorden vandaag kunnen gebruiken om u deelgenoot te maken van wat er door mijn hoofd ging toen ik hoorde wat de president eigenlijk bedoelde toen hij over verdwenen hulppakketten zei: “Zand erover.” Maar ja, het was eigenlijk gewoon weer het zoveelste bewijs dat hij een ander woordenboek hanteert dan de meesten van ons. Mijn verzoek is wel aan de journalisten om in het vervolg meteen na elke zin door hem geuit te vragen: en wat bedoelt u precies? Herhaal dan het antwoord dat je krijgt en vraag voor de zekerheid weer: dat is dus wat u heeft gezegd en bedoeld? Dan weten we zeker dat we niets verkeerd verstaan.
Maar ik wilde het toch over wat anders hebben -,’ enz., in haar column Verbijsterd, van zaterdag 15 oktober 2016 in ‘de Ware Tijd’.