Nog niet geworden het land van onze jeugddromen

[p. 17]

Ook gedurfd

Dat jonge Surinamers zo over en tot meneer Desiré Delano Bouterse spreken, heeft hij over zichzelf afgeroepen. Als hij gewoon varkens was blijven kweken aan het Pad van Wanica¹ en jonge mensen sportief was blijven trainen en instrueren, in plaats van op instructie van enkele bakra's met Amerikanen op de achtergrond die staatsgreep te plegen, was hij vandaag misschien de gerespecteerde en tevreden eigenaar van een kwekerij met een paar duizend varkens, een slachterij, een vleesverwerkingsfabriek en misschien ook nog een veevoerfabriek erbij.

‘Wij luisteren niet,’ begint Giwani Zeggen zijn column We of ik in ‘de Ware Tijd’ van maandag 26 september 2016. ‘Als we luisteren, begrijpen we niet. De president sprak afgelopen week op zijn persconferentie niets anders dan de waarheid, toen hij sprak over de rommel in het land. En daar heeft hij helemaal gelijk in. Alleen, voordat u begint te schelden omdat ik rommel schrijf, lees rustig door. “We hebben er met z'n allen een rommel van gemaakt,” zei de goede man. Hij bedoelde met “we” niet wij (u en ik). Bouterse weet immers dat zulks volslagen onzin zou zijn. Met “we” bedoelde hij de leiders die wij sinds de onafhankelijkheid hebben gehad. En niet het volk. Wij lijden slechts onder het leiderschap. En daarin gaf hij mij dus gelijk tijdens zijn praatje.’

En twee alinea's verder: ‘Het IMF is in de praktijk, wat minister Robert Peneux in theorie is: korte metten, harde taal! Het hanteert een botte bijl. En dat doet pijn. Alleen deed de president voorkomen alsof het IMF probeert het arme Surinaamse volk de duimschroeven aan te draaien. Dat is een grove onwaarheid. Want we voeren geen IMF-programma uit. We voeren een Surinaams, beter gezegd Bouterse-programma uit, waaraan het IMF goedkeuring heeft gegeven. Het enige wat het doet is, ons houden aan wat we hebben gezegd dat we gaan doen.

1 Thans Indira Gandhiweg genoemd.

[p. 18]

Vorige week schreef ik dat politieke partijen in Suriname alleen uit zijn op macht. Ook dat bevestigde de president. Hij zei dat de brandstoftarieven niet worden verhoogd, omdat we hem anders wegjagen. Dus niet omdat we anders echt verzuipen in de armoede. Niet omdat veel ondernemers dan definitief over de kop zullen gaan, met alle gevolgen van dien. Nee, niets van dat alles. De enige reden is lijfsbehoud.’

En weer twee alinea's verder: ‘Maar ik geef u gelijk. “We” (het leiderschap) hebben er een rommel van gemaakt. Die conclusie is gerechtvaardigd als we kijken op welk punt Suriname is beland.’

Giwani Zeggen besluit met: ‘Maar ondanks alles wat er vanaf 1975 fout is gegaan, nam u in 2010 een redelijk welvarend land over. Begin 2016 stonden we aan de rand van de afgrond en hadden we geen andere keus dan op de knieën te gaan voor het IMF. En dat is uw verantwoordelijkheid. Daarom, als u in het vervolg praat over “we”, begin dan alstublieft bij uzelf. Neem nou een keer verantwoordelijkheid en zeg ons wat u fout hebt gedaan. Want als u weer begint over “we”, kan ik niet anders denken dan: u kletst uit we vette nek!’

Nou, als je zo schrijft is er wel wat veranderd, vergeleken met de Jaren Tachtig van de Twintigste Eeuw.