Met ons allen van het dwaalspoor af!

[p. 85]

XXXIII
Schrijvers en dichters in Tori Oso

Het was op de Cultuuragenda van de vrijdag daarvoor aangekondigd: ‘A Presi fu Puwema- nanga Skrifiman in Sranan; woensdag 29 maart 1995 in Tori Oso, aanvang 20.00 uur; organisatie: Schrijversgroep '77 en Tori Oso.’

Maandagmorgen werd ik op school opgebeld of ik ook een bijdrage zou leveren. Eerst was ik het niet van plan geweest, maar ik zei toen dat ik iets zou voorbereiden. Om tien voor acht op de bewuste avond stapte ik het achtererf van Tori Oso binnen. Slechts voorzitter Frits Wols, de dichter Sombra en nog drie dames waren present. De voorzitter vroeg meteen of ik een verslag van de avond voor ‘de Ware Tijd’ wilde schrijven. Daar ik zelf moest optreden en me daarop wilde concentreren, geen praktizerend journalist meer ben, laat staan een kunstjournalist, niet meer gewend ben ‘op verzoek’ te schrijven en in deze repetitietijd met stapels correctiewerk zit, zag ik er wat tegenop, maar zegde hem toe alvast wat aantekeningen te zullen maken. ‘Als ik later iemand van een literaire- of cultuurrubriek of van een radiokunstprogramma zie, houd ik ermee op,’ dacht ik maar. Doch ze kwamen niet opdagen.

De Nederlandse dame die de hele avond aantekeningen zat te maken bleek geen journaliste te zijn, maar een lerares. Mevrouw Alexander-Vanenburg, directrice van Cultuur, was er spontaan wel bij, incognito net als iedereen in de zaal, zoals ze zelf zei; ze wilde het woord niet voeren, maar gewoon een vrije avond zitten genieten van wat Surinaamse schrijvers en dichters presenteerden. Op mijn opmerking bij mijn binnenkomst tegen de voorzitter, dat ik behalve in de Cultuuragenda nergens anders een aankondiging had gehoord of gelezen, antwoordde hij: ‘Adverteren is duur, maar wij hebben actief met de Mofokoranti gewerkt.’

Een van de aanwezige dames op dat moment noemde een aantal gratis mogelijkheden voor mij op om toch meer bekendheid aan zo'n avond te kunnen geven: ‘Harold Braam, een persbericht, ‘In the Spotlight’, ‘Kunstzinnig op radio A.B.C.,’ enz. Er is geen gebruik gemaakt van al deze mogelijkheden.

Om 20.25 uur - ik telde toen 14 aanwezigen, inclusief de dichters - opende Sombra, de conferencier van de avond, met een aantal mededelingen. Haalt u alvast uw agenda of kalender tevoorschijn: op 1 mei a.s. houdt de Schrijversgroep '77 een boekenbeurs in het Nola Hattermaninstituut in het Fort Zeelandia; op 31 mei in Tori Oso een Dobru-Trefossa-avond; verder om de twee maanden een literaire avond, te weten in dit jaar nog in juli, september en november.

Druppelsgewijs komen er gasten binnen; tegen 21.00 uur tel ik 25 aanwezigen. Enkele mensen komen en gaan of blijven bij de ingang staan luisteren.

[p. 86]

Op dit moment draagt Judy Alexander, een jonge en talentvolle dichteres en leerlinge van het Cameroninstituut, voor. Er is een net gedrukt programma voor iedere gast: ‘Frits Wols: Pleidooi voor gebruik Moedertaal, met voordracht; Judy Alexander (voordracht); Paul Abena (voordracht); Gerrit Barron (praatje + voordracht); Sombra (praatje + voordracht), Orlando Zorgvol (voordracht; Mechtelly Tjin A Sie (voordracht); Alphons Levens (voordracht), Hans Breeveld (praatje + voordracht); Albert Mungroo (praatje + voordracht) en tenslotte: spontane bijdragen.’

Paul Abena en Hans Breeveld^* heb ik niet gezien en er werd ook niet meegedeeld waarom ze er niet waren. Maar de spontane bijdragen van oudere vrouwen en jongedames met talent die de hiaten vulden mochten er wezen. Zij waren er voornamelijk de oorzaak van, dat ik van tijd tot tijd vergat aantekeningen te maken. Door mijn geconcentreerdheid op de inhoud van hun gedichten overkwam het me herhaaldelijk, dat wanneer ik mijn pen wilde oppakken om iets te noteren, ik merkte dat zij weer in mijn hemdzak zat. Ik vergat zelfs enkele namen (goed) op te schrijven, maar noteerde toch voor u: Celestine Raalte (in Nederland woonachtig of geremigreerd), mevrouw Greta..., mevrouw Noordheim, mej. Gilliad (voornaam vergeten; schande, want toen ze nog kind was, wist ik het nog) en nog twee jongedames. In die minuten schreef ik helemaal niet meer.

Omdat ik me ook moest haasten voor het laatste veer van 23.00 uur - de S.M.S. bepaalt voor ons in Commewijne wanneer we thuis moeten zijn - vertrok ik toen Albert Mungroo pas één gedicht had voorgedragen. Het misschien prachtigste gedeelte ‘Spontane voordrachten’ heb ik dus niet meegemaakt. Wie graag had willen ervaren wat er de hele avond werd gepresenteerd, had erbij moeten zijn, denk ik maar zo. U heeft gelijk..., maar voor de volgende keren geldt dit excuus niet, want de data die ik u hierboven heb opgegeven, staan nu reeds met inkt in uw agenda of op uw kalender. Het vele wat u deze keer gemist heeft, kunt u dan compenseren. De entree is vrij.

Eerder gepubliceerd in ‘de Ware Tijd’ van 3 april 1995.
De aanhef en ondertekening, door dezelfde schrijver van dit boek, zijn hier weggelaten.

* Hans Breeveld deelde hierna mee, dat hij zich had afgemeld.