Theatrum amoris divini et humani

[p. 90]

Via Amoris.
II.

⁺VEra dilectio est via rectissima eundi ad Christum, nec opus est aliqua alia virtute, in cuius exercitio potest esse via obliqua; sed solum amore & dilectione, quae ad coelestem patriam verè ducunt, quia alia quaecumque virtus informis esse potest & cum peccato, & ex eius actu saepè oritur vana gloria, quae, vt ventus, impedit viatorem, imò impellit in chaos inferni. Amor est via rectissima abique deuio; via breuis absque taedio; via plana absque tumulo; via clara absque nubilo; via secura absque periculo; via lucunda cum amantissimo duce Domino nostro, Iesu Christo, via veniendi ad aeterna gaudia; quae non permittit viatorem ad dexteram, quae est prosperitas, nec ad sinistram quae est aduersitas, declinare. Ista via Amoris est vera, non ficta, neque palliata; via cordialis, non verbalis; via fructuosa, non otiosa; via non solum sermonis, sed etiam operis; via cauta, non improuida; via prudens, non fatua, ita quod persona ametur & culpa refutetur, via constans non momentanea. fiquis igitur ad patriam coelestem velit celeriter peruenire, per hanc viam amoris & dilectionis ambulare debet: quía qui amat ardentiùs, currit velociùs, & peruenit citiùs.

+ Idiot.

[p. 91]

Chemin de l'Amour.
II.

Si ie suis le chemin, la verité, la vie,

Et qu'il est vray, mortel, que tu as tant d'enuie
D'entrer au vray chemin, pour viure bienheureux;
Dis moy à quoy tient il, que ton ame n'y entre?
Si le Ciel est ta fin, si l'Amour est ton centre,
Ie suis la porte, viens, ie t'ouuriray les cieux.

Alma si quereis entrar,
Llegad que yo soy la puerta
Por todas partes abierta.

Ick ben de deure vande deucht,
Den wegh vande volmaeckte vreucht.