Theatrum amoris divini et humani

[p. 48]

Febris Amoris.
XXIV.

⁺O Domine varijs criminum febribus caro mea languet, & diuersarum cupiditatum immodicis aestuat illecebris, nec minorem febrem Amoris esse dixerim quam caloris, quia illa animum, haec corpus inflammat: febris enim mea concupiscentia est; febris mea, auaritia est; febris mea, libido est; febris mea, luxuria est; febris mea superbia est, febris mea, ambitio est; febris mea iracundia est. Heu mi Domine, nonne infirmitas haec mea ad mortem est? quis est qui me sanare ⁺ poterit? non est alius praeter te. libera me igitur Deus omnium, Deus qui solus me saluare potens es à corruptionibus peccatorum meorum, quae in carne & sanguine inhabitant; & seca venam affectuum meorum, vt omnes inordinati appetitus è corde meo efluant, & te solum optimum, maximum, in omnibus & super omnia diligam.

+ Ambros.

+ Titel.

[p. 49]

Fiebure de l'Amour.
XXIV.

Ce feu est chaud, sa flamme trop cuisante,

Son accéz fort, sa fiebure violante,
Amour, Amour moderez en l'ardeur,
Tirez ce sang, qui boult dedans mes veines,
Car si ie sens continuer ces peines,
Cest faict de moy; Amour adieu, ie meur.

Todo Amor es calentura
Y el sangrar tan buen remedio
Que sin el no queda medio.

Ontmaeckt my, lief, van'tquaede bloet
Dat anders dan u minnen doet.