Theatrum amoris divini et humani

[p. 46]

Torpor Amoris.
XXIII.

Nil Amore callidius, nil aduersario nequius; quories aliquem in scelus aliquod pellicit, non statim formatum ac suis depictum coloribus id ipsum proponit, sed à paruis fere initijs, non tam malis, quam ad malum in sensibili quodam modo vergentibus, rem orditur, atque ita sensim vlterius progrediendo, id, quod intendit, patrat. nemo repentè fuit turpissimus. Dauidem in homicidium propellere dum vult, si rectà eo tendat, horrebit nomen sceleris, bonus Rex. oculum itaque primo suggerit vagantem curiosum, mox otium, mox incuriam, mox torporem, ex quibus ortâ libidine, suggerit & adulterium; denique istis praemissis, vt necessarium, infert homicidium. omne peccatum, superbum est, amat asseclam. fuge igitur torporem, o Anima, si vis vt non aufugiat à te spiritus sancti gratia. surge, propera amica mea, non enim dormientibus prouenit ⁺ regnum coelorum, nec otio & desidiâ torpentibus beatitudo aeternitatis repromittitur. qui ⁺ vult regnare cum Deo, debet laborare pro Deo. doceat te paganus, vbi socordiae atque ignauiae te ⁺ tradideris, ne quicquam Deos implores, irati enim infensique sunt.

+ Leo.

+ Beda.

+ Sallust.

[p. 47]

Paresse de l'Amour.
XXIII.

Pouquoy crois tu, qu'Amour porte des aisles,

Carquois, & traits, fleches, plumes isnelles,
Ne veois tu pas que cest qu'il est soudain?
Iamais l'Amour, n'aima lente poursuitte,
Sus, leue toy, auance, & va plus viste,
Car autrement cest le chercher en vain.

Al alme que pierde punto
En los lances del Amor,
Tarde le viene el dolor.

De liefde en acht geen sulcken vrient,
Die haer soo traech en slaprich dient.