Amoris divini et humani antipathia

[p. 36]

Quaestus Amoris. XVIII.

August.
Eccl. ca. 3.
Luc. 12.
O Curas hominum, o quantum est in rebus in-
ane! Recordare o Anima, nobilitatis tuae
quid est quod cum tanto desiderio te impellit ad
terrena conquirenda? quae est ista auiditas con-
cupiscentiae tuae? semper ne rapies & numquam
satiaberis? nec Deum timebis, nec hominem re-
uereberis? nec patri parces, nec matrem agnosces?
nec fratri obtemperabis, nec amico fidem serua-
bis? viduam opprimes? pupillum inuades? testi-
monium falsum proferes? quae est ista, o homo,
mentis tuae insania? nescis quod cum diu parcè
vixeris, opibusque familiae congerendis aeuum
consumpseris, quot filios, totidem cadauer exspe-
ctantes vultures circum te habens, tandem exspe-
ctato fine supremum diem claudes, ac personato
fletu nudus in terram abderis. ficut egressus es nu-
dus de vtero matris tuae sic reuerteris, & nihil au-
feres de labore tuo. quid ergo proderit tibi quod
laboraueris in ventum omnibus diebus vitae tuae?
Stulte hac nocte anima tua repetitur à te, quae
autem parasti, cuius erunt?
De Imperatore Seuero memoriae proditum est:
eum, cum sensim mortem sibi imminere sensisset,
linteum, in quo tumulandus erat, per castra conto
leuatum circumferri, & per praeconem edici ius-
fisse; en! ex amplissimis regni opibus, quod vnicum
Seuerus Imperator secum auferet.

[p. *18]

Quod capis, alter habet.

Il aduient bien au plus fin,
De chasser pour son voisin.

[p. 37]

Conqueste de l'Amour.

XVIII.

La chasse des mortels est tant plus difficile,
Que ce qu' ilz ont chassé, leur estant inutile,
Frustre leur vain espoir, de sa possession,
De quoy sert le trauail? que vaut la chasse mesme,
Si ce que l'on à prins cōme ce que l'on ayme,
Change aussy tost de main, par la succession.

Tan bien sucede en Amor
Que lo que vno caça, y toma:
Otro llegue y sé lo coma.

Soo sietmen dickwils dat hy vaert/
Die voor sijn vrienden goet vergaert.