Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 2: Neder-Duitschland
(1882)–L. Leopold, Joh. A. Leopold–
Auteursrechtvrij
[pagina 205]
| |
Herr Paster sin Lise.Herr Paster sin Lise - och, Jung, wat en Diern!
Twe Ogen - ick segg di, so hell as de Steern,
So blau as de Hèben un deep as en Sot,
Un de der man rinkiktGa naar voetnoot(1), hett sèker sin Noth!
O, o wat en Kopp! as en Engel so schön!
Keen Blom kann der smucker un levlicher blöhn!
Un Lucken darum, as Kastanjen so brun,
Un krus as en Hoppenrank buten in'n Tun!
Herr Paster sin Lise - och, Jung, wat en Diern!
Ick wull man, du seegst se, - du schullst di verfeern!
Ick wull man, du hörst se, - dat schull di mal smön!
Keen Nachdigal singt der so lisen un schön!
Un kummt inne Kark se des Sünndags herin,
Wer kickt ni bischurnsGa naar voetnoot(2) aewer't Psalmbok mal hin?!
Un predigt tonöszenGa naar voetnoot(3) vun'n Himmel de OlGa naar voetnoot(4),
Wer denkt ni bischurns an den Engel in'n Stohl?!
Herr Paster sin Lise - och, Jung, wat en Diern!
Un weerst du en Deuwel, se kunn di bekehrn!
Un meent ok de Lüd all, du geist wull to Grund,
Herr Paster sin Lise, de makt di gesund!
Se swèvt as en Wulk un se flüggt as en Reh!
Is roth as en Ros un so witt as de Snee!
Keen Bild is der smucker, un smucker keen Brut!
Keen Kind is der bèter, so fram un so gut!
Min Vader un Moder sitt beid op VerlehnGa naar voetnoot(5)!
Un ick schall en Fru nehm - un weet ni wakeen? -
Herr Paster sin Lise - och, Jung, wat en Diern!
Un wull se man, - deh ick't, wa geern, o wa geern!
(Ditmarschen.)
Johann Meyer.
|
|