Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 1: Frankrijk - Zuid-Nederland - Noord-Nederland

[p. 687]

'n Slange om de aarm. (Veendam.)

En slange om d' aarm?

Wat bedut⁽¹⁾ dat op 't graf,

Dat graf an de muur van de kerke?......

't Is Wildervanck's graf,

In⁽²⁾ Wildervanck gaf

Zien geld veur de bauw van dij kerke.

't Was op 'en mooie dag in 't midden van de zömmer;
't Was zöndagmörgen, moar gijn klokke
Ruip⁽³⁾ d' lu, om op te goan, in 't Woard
Te 'euren in de ijn of d'aander kerke;
Och, kerken gaf 't 'ier nijt:

't Was midden op de 'aide. -

Moar 't was toch net, of alles rondom joe⁽⁴⁾
Wel ijl goud wos⁽⁵⁾, dat ieder kristenminsk
Dij dag nijt waarkt,

Moar uutrust van zien aarbaid.

't Was net, zeg 'k, of 't zoo straks
'Ier op de 'aide klonk,
Zooveul as ‘Vrede op oarde’, in vredig was 't 'ier
Op 't broene vèld, woar 't gruin soms onder luip⁽⁶⁾.
Wel was 't 'ier vredig, want gijn windje
Bewoog de broam- in d' 'ulzebossies⁽⁷⁾,
In bloumpies van de 'aide keken
Verwonderd rond: zóó stil, plezairig,
Zóó rustig was 't ier in gijn tieden.
Moar 't was ook zöndag! kiek, in
As 'k nou nijt beter wos, zo'k zeggen,
Dat zij, dij doar vlak veur joe⁽⁸⁾
Et pad opkomt, nog dinken mout

An doomnij's woorden in zien teks.

Moar doar bedink ik, dat 'en zacht gemoud
Ook midden op de 'aide,

In zunder kerk of preekstoul,

Zien Schepper danken kin veur

'Et goude dat zien dijl is.

Dij vrauw teminst' 'et⁽⁹⁾ oog in oor
Veur alles, wat ze zugt⁽¹⁰⁾; veurzichtig
Stapt zij aal verder, om veuraal
De bloumpies nijt te deren: ze beschauwt dij

(1) Bedut, beduidt.

(2) In, en.

(3) Ruip, riep.

(4) Joe, u.

(5) Wos, wist.

(6) Luip, liep. (Vergelijk: ‘Er loopt iets van St. Anna onder.’)

(7) 'Ulzebossies, hulst (groen of gespikkeld).

(8) Vlak veur joe, recht voor u.

(9) 'Et, heeft; had klinkt als 'ar.

(10) Zugt, ziet.

[p. 688]

 

As zooveul kindertjes, al kinnen⁽¹⁾

 

Ze 'upplen nijt in springen, as ze willen.

 

Al mennigmoal 'et ze op de 'aide kuierd

 

In lange tochten 'et ze moakt, in nou -

 

Nee, d' 'aide is nog net zoo mooi

 

As aaltied, in dij bloumpies..............

 

Moar 't is toch net, of 'eur

 

(Misschijn deur 't waarme weer) de loop

 

Wat stoerder⁽²⁾ vaalt as aanders.....kiek,

 

Ze zet zuk neer.......'en mugge bromt

 

In danst zien bèst,....zij heurt 't nijt meer....

 

Want deur de waarmt' vol⁽³⁾ zij in sloap. -

 

'Ou⁽⁴⁾ laank ze doar wel zeten 'ar,

 

Dat wos ze zulf nijt; moar 't was net

 

Of ijn⁽⁵⁾ bie d'aarm 'eur greep in drokte.

 

Verschrikt keek z'op, moar doadlijk dee

 

Z'ook weer 'eur oogen tou, want kiek

 

'n Slange 'ar zik in 'eur sloap

 

Zacht wonden om 'eur aarm.

 

Zij zag 't ofschuwlik bijst de klaine kop

 

Mit schitter'nde oogies zacht

 

Bewegen 'in⁽⁶⁾ en weer, net of 'e

 

't Mit zik nijt ijns was, woar 'e bieten zol⁽⁷⁾.

 

In nou vertèlt 'et vòlk, dat

 

Dij vrauw zik zulf beloofde,

 

IJn kristlik waark te doun,

 

As zij in leven bleef.

 

Moar 't klinkt wat wonderlik, want wèl

 

In zoo'n gevaal ook bie zien pozitieven⁽⁸⁾ blift,

 

En vrauw - da's toch wat staark.

 

Wat doar van aan is⁽⁹⁾ wijt ik nijt, moar dit

 

Wijt 'k wel, dat 't minsk

 

(Misschijn verlamd van schrik)

 

Stokstief bleef zitten: dat was 'eur behòld,

 

Want 't bijst

 

Ging weg, zoo as 'e komen was.

 

In 'k wijt ook, dat dat kristlik waark

 

Nijt uutbleef, want veur Wildervanck zien gèld

 

(In dij zien vrauw was 't) is op 'tzelfde stee⁽¹⁰⁾

 

En kerke baut, in dizze zaark

 

Getuugt nog, van wat 'ier veur joaren,

 

Gebeurd is midden 'ier op d' 'aide.

 

 

 

K. Hazewinkel.

(1) Kinnen, kunnen.

(2) Stoerder, moeilijker.

(3) Vol, viel.

(4) 'Ou, hoe.

(5) IJn, eene of een.

(6) 'In, heen.

(7) Zol, zou.

(8) Bie enz., bij zijn verstand.

(9) Wat enz., wat daar van waar is.

(10) Op enz., op dezelfde plaats.