O rijkdom van het onvoltooide

[p. 71]

[Waar zal den tak van lauwer zwaar]

Waar zal den tak van lauwer zwaar
en waar zal ik de rozen vinden
om om een donker hoofd te winden,
om wangen en om hangend haar?

Waar is de plinten marmervloer,
eerbied en vreugd voor onze voeten,
het bevend toegezegd ontmoeten,
de lichte kreet, die ons ontvoer?

Waar is de diere woningstee,
die ligt in luwte der ravijnen
met achter myrt en suizelpijnen
het lachen van een blauwe zee?

Waar is het ver verlichte land
en laten hellingen en dalen
hun afglans naar den hemel stralen
en opgaan als een offerbrand?

Waar mag een dank zich opwaarts winden
van 's levens onbevlekt altaar,
adem van rust en vrede en waar,
o waar zal ik de rozen vinden?