Zeemansliedtjens

[p. 43]

Veilig op zee.

't Was nacht, en 't schip vlood voor d'orkaan

Op torenshooge baren.

Daar nam Dries Kloek een pruim en sprak

Tot Govert van der Maaren:

‘Ei, hoor dat mooie weêrtje eens aan,

Dat loeien van de winden.

Och! hoe beklaag ik de arme liên,

Die zich aan wal bevinden.

Boe! boe! woe!

[p. 44]

 

‘Wat moeten zich de steêlui thands

 

Niet erg verlegen maken.

 

Vast trillen ze in hun bed van vrees

 

Voor 't storten van de daken.

 

Die arme drommels! 'k wed voorwaar

 

Dat ze ons geluk benijden

 

En wenschten veilig zoo als wy

 

Op de open zee te rijden.

 

Boe! boe! woe!

 

 

 

‘En zy vooral, die buiten deur

 

Hun daaglijksch werk hanteeren,

 

En nu by nacht door straat en steeg

 

Al bevend huiswaart keeren!

 

Hier vliegt hun plank of steen om 't hoofd,

 

Ginds lood of dakpan tegen,

 

Terwijl wy samen hier op 't dek

 

Zoo mak'lijk zijn gelegen.

 

Boe! boe! woe!

[p. 45]

 

‘Wat heeft het landvolk dag aan dag

 

Met ongeval te kampen!

 

Met overstrooming, huisbraak, moord

 

En brand en and're rampen!

 

Hier is 't een voertuig, ginds een trein,

 

Die overstuur geraakte.

 

Neen! danken we onzen lieven Heer

 

Die ons tot zeeluî maakte.

 

Boe! boe! woe!’