Poëtische werken. Deel 12. Mengelpoëzy. Deel 4: Gedichten, zoo oude als nieuwe

[p. 261]

Aan mijn vaderland.

Schoon uw glorie zij verdwenen,

Die weleer zoo schitt'rend blonk,

En de drietand van Neptunus

Sedert lang uw hand ontzonk:

Schoon geen zweem u zij gebleven

Van de wijdgeduchte macht,

Die den schat der waereldzeeën

In uw havens samenbracht:

Schoon gy van de uitheemsche kusten,

Die ge in vroeger eeuw bezat,

Zooveel slechts mocht overhouden

Als geen ander noodig had,

En gy 't restjen, dat tot heden

U ontroofd werd noch ontdiefd,

Slechts tot zoolang moogt bewaren

Als het Groot-Brittanje blieft:

Schoon de stem van uw gezanten

Aan de Hoven van Euroop

[p. 262]

 

Langer niet de wetten voorschrijv'

 

Hen tot vrede of oorlog noop,

 

En zelfs 't aanzijn van die enk'len,

 

Die gy derwaarts heenen zendt,

 

Slechts uit d' Almanak van Gotha

 

Of door 't budget word' bekend:

 

Schoon niet langer Pauw noch Aarssen

 

Beuningen noch Jan de Wit:

 

Maar - vuile in hier, wie maar lust heeft -

 

In uw raadsvergaad'ring zit':

 

Schoon uw staatkunst ging verloren,

 

Sints zich elk er meê bemoeit,

 

En 't hier vol van staatshervormers

 

Als van paddestoelen groeit:

 

Schoon de vrijheid, waar we op bogen

 

Als op 't on waardeerbaarst pand,

 

Slechts besta in 't vrije schrijven

 

Van wat grofheên in de krant,

 

In het smalen op zijn meerd'ren,

 

In 't verguizen van elkeen,

 

Die niet aanstonds juicht en meêstemt

 

Met die laffe nieuwigheên:

 

Schoon hier, sedert lang, noch afkomst

 

Noch beschaafdheid word' geteld,

 

Maar verdienste alleen gehuldigd

 

(In den zin van rente of geld):

[p. 263]

 

Schoon de veerkracht van uw zonen

 

Zy, die eenmaal wondren deê -

 

Lang verslapt zij en verzopen

 

In jenever of in thee:

 

Schoon zich elk op 't zeerst hier toeleg',

 

Zelfs in 's Lands vergaderzaal,

 

Op het onbeschaamd verknoeien,

 

Ja verhondsen van de taal;

 

Schoon niet meer van uw geleerden,

 

Als voorheen, Euroop gewaag',

 

Spijt men onze jeugd met wiskunde

 

Eu met Staats-Examens plaag':

 

Schoon de wet aan ieders godsdienst

 

't Eigen recht hebb' toegezeid: -

 

't Geen ons of tot twisten heenvoert,

 

Of tot onverschilligheid:

 

Schoon door elk ons van zijn rechten

 

Daaglijks worde aan 't oor geleld,

 

Maar geen sterv'ling van zijn plichten

 

Ooit een enkel woordtjen meld':

 

Schoon wy, wat men ook moog' schelden

 

Op der Franschen gruwzaam juk,

 

Hun konscriptie trouw behielden

 

Als een kostbaar meesterstuk:

 

Schoon gy van uw vunze dampen

 

Evenmin als van uw schuld,

[p. 264]

 

Wat de kunst ooit uit moog denken,

 

Nimmer u bevrijden zult:

 

Schoon belasting op belasting

 

Ons hier plage aan alle kant,

 

Echter blijf ik u beminnen

 

Mijn gezegend Vaderland!

 

Immers, wie op u ook smale,

 

Gy zijt nog, zoo ver ik weet,

 

't Eenig land op heel den aardbol,

 

Waar men lekk'ren haring eet!

1848.