Poëtische werken. Deel 7. Mengelpoëzy. Deel 3

(1861)–Jacob van Lennep– rechtenstatus


Vergeet mij niet. Als de blijdste vreugd U het hart verheugt, Vonkelt uit uw oogen, Als uw spotterny, Dartel, speelziek, vry, Elk houdt opgetogen, Als gy schertst en lacht, Vrolijk, onbedacht, Van geen leed wilt weten, Wil dan, 't is mijn beê, My toch niet vergeten, Gaarne lachte ik meê. Als om 's naasten smart Uw meêwarig hart
[pagina 220]
Wordt van rouw bevangen, Als een droeve traan, Uit gevoel ontstaan, Paerelt op uw wangen, Als gy in 't gemoed Sombre beelden voedt, Eenzaam neêrgezeten, Wil dan, 't is mijn beê, My toch niet vergeten, Gaarne treurde ik meê. Als ge uw jaardag viert, En de beker zwiert, Boordevol geschonken, Als by 't vreugdgeluid, Zich de heilwensch uit, Blijde u toegedronken, Dat op 's levens baan 't Ruimst geluk voortaan U blijf toegemeten, Wil dan, 't is mijn beê, My toch niet vergeten, Gaarne dronk ik meê. Als gy, blij van geest, Koningin van 't feest,
[pagina 221]
U ten dans laat leien, En op Elven-trant Aan eens jonglingshand Rondzweeft door de reien, O! geniet dan vry! Nooit worde u door my 't Minst genot verweten. Wil slechts, 't is mijn beê, My dan niet vergeten; Gaarne danste ik meê. Dan - licht by den dans Vindt een minnaar kans Zoete kout te fluistren, Streelend voor 't gehoor Waar eens meisjens oor Gaarne naar blijft luistren. O! eer hy u 't hart Al te snel verwart In zijn minneketen, Wil - dit blijft mijn beê - My toch niet vergeten, Ik bemin u meê. 1855.