|
| |
Laudabunt alii.
Horatius.
Een ander stemm' de gouden snaren,
Als hem de boezem staat in gloed,
En zing' van doods- en krijgsgevaren,
Van riddertrouw en heldenmoed:
Zijn lier, bespeeld met forsche vingeren,
Doe luid den roem van waerelddwingeren
Hergalmen door de ruime zaal:
Hoog zwell' hem 't hart van blijde hope,
Dat al de volkren van Europe
Verrukt staan door zijn toovertaal.
Een ander kweel', op zachte wijzen,
Van trouwe liefde en mingeneucht,
En poge 't huwlijkszoet te prijzen,
| |
| |
Of 't feestgejoel der losse jeugd.
Hy waan', dat boezems blij ontgloeien
En tranen zullen nedervloeien
Van menig lieve maagdewang,
En dat, omkranst van myrtelooveren,
Zijn cyther harten zal veroveren
Door 't wellustaêmend maatgezang.
Een ander volg', op vlugge wieken,
De aêloude zangers in hun vaart
En zoek by Romeren en Grieken
Een dichtstof, zijner Muze waard:
Hy plonder', by het opwaartvlieden,
Het gouden ooft der Hesperiden,
De lauwren uit Apolloos hof,
Hem streel' de hoop, dat aller oogen
Hem volgen in zijn moedig pogen
En de aarde jubel' tot zijn lof.
Een ander, stout op eigen krachten,
Die 't oude, als uitgediend, versmaadt,
En niets zijn hulde waard zal achten
Dat orde of kunst of tooi verraadt,
Kies, warsch van hooger om te zweven,
Zich uit het waar en werklijk leven
De stof, waar hy zijn kracht aan proeft,
| |
| |
En meen', dat elk hem dank zal wcten,
Zoo hy de Atriden doet vergeten
Voor bedelschuim en diefsch gcboeft.
Vermeetle waan! beklaagbaar pogen!
Die glorie, waar zich 't hart meê vleit;
Wat is ze? een schaduw en een logen,
Neen! hy moog dichten heel zijn leven,
Die zich, tot loon voor 't moeizaam streven,
Met zelfvoldoening paaien kan:
Wie dank en hulde zich belooven,
Dat zy in 't dichtgareel vrij slooven,
Ik... geef er mooi de b...... van.
Neen! liever zoû ik wijn ontbeeren
En dronk ik toddy als de Schot:
'k Liep liever in gelapte kleêren
En wees aan 't volk een bergmarmot:
'k Werd liever nachtwacht, gortetelder,
Suppoost in 't Velzer gekkehuis,
Kommies op Vlieland of de Helder,
Of wachter aan de Nieuwersluis:
'k Trok liever - zoo 't niet al te dol was -
Als jagertjen van 't Leydsche veer,
Terwijl altijd de spoorkast vol was,
| |
| |
De leêge schuiten heen en weêr;
'k Liep liever rond met vogelkooien
Of leidde beeren aan den dans,
Of onderwees de Nijvre Vlooien
In 't exerceeren met de lans:
'k Ging liever langs de kermiskramen
Met tienpaar kind'ren aan de hand,
Of ondervroeg op 't Staats-examen,
De lieve ‘hoop van 't Vaderland:’
Ik liet my liever Jonkheer maken,
(Het Nederduitsch voor Damoiseau)
Of wel, my aan een luchtbol haken,
Om 't Land te zien à vol d'oiseau.
'k Zat liever weêr met Kommunisten,
(Gelijk ik eenmaal heb gedaan)
Tien uren achtereen te twisten,
En hoorde op nieuw hun wartaal aan:
'k Zocht liever mijn verstand te krenken
Door 't zoeken naar der wijzen steen,
Of een belasting uit te denken,
Die welkom was aan iedereen,
In 't kort, 'k ging liever kousen weven,
Al weet ik van de kunst geen brui,
Dan dat ik ooit my in mijn leven
Weer zette aan 't rijmen voor de lui.
1850.
|
|
Auteursrechtvrij