Een nieu liedt-boeck genaemt den druyven-tros der amoureusheyt


Een ander,
op de wijse, Van alemande Terrouan, Op den naem Pieter PRoper ende // ient, Maegdeken amoureus // Mijn ellende // kent, Maect my victotieus // Niemant dan ghy // Reyn bloemken wtgelesen // can my maken vry // Die ben ter doot verwesen. I n mijn lijden // weet Apollo geenen raet: Niet besijden // treet, Die zijt mijn toeverlaet, Want ghy vermeught Deur troostbaer medecijne, Dat ick ben verheught Al laegh ick doot in schrijne. E s mijn quale // dan Curabel deur dijn daet: Soo dijn tale // can, Verlichten mijnen staet, Tooght dat in dy Noch leeft een vrouwen herte,
[pagina 134]
Op dat ghy in my Geneest een bitter smerte. T ouft doch lange // niet Eer my, den geest ontwijct, Ick ben bange // siet, Dat my t'herte beswijct: Sal my de doot Met zijnen vliem deursteken, Eylaes t'sal ter noot Aen uwen troost gebreken. E st dijn wille // dus, Verheught u dan hier af, Dat ick stille // vlus Beclimme Iphis graf, Wilt u gerust O herte! daer toe geuen, Want voorwaer my lust, T'steruen voor sulck een leuen. Prince. R eyn sucade // soet, Ghy valt my veel te wreet, V genade // moet, Een ander zijn gereet, My siende nu Int lijden dus verduldich, Weet dat ick voor u, Sterue de doot onschuldich. Doende leer-ick.