Een nieu liedt-boeck genaemt den druyven-tros der amoureusheyt

In hem begrijpende veelderhande amoureuse liedekens, te vooren in druck noyt uytgegaen

Een ander,

Op de voorgaende wijse: Op den naem Cornelia ende Pieter, beyde van onder opwaert.

ADieu, mijns levens ruste:
Adieu, dits nu mijn oorlof liedt,
Ghy waert een hof van luste,
Nu een speloncke vol verdriet,
Waer by my sulck weedom geschiet,
Men mocht niet quaders wenschen,
Oordeelt ghy selfs, en ben ick niet
R amp-salighst, aller menschen?

I ck arm onmondich // Weese,

Clage met weenen mijn torment,
Als die hert-grondich // vreese,
Van uwer hant te zijn geschent:
God die mijn hert duersiet, en kent,
Weet wat gelaet ick thoone,
Nochtans ghy uwen Dienaer sent,
E en suchten/ t'sijnen loone.

L aet af, O alderwreetste:

Dijns felheyts, is meer dan genough,
Hoe ben ick nu de leedtste,
Die u soo trouwen herte drough,
O mont, die raet geveynstheyt lough,
Ghy doet my t'hert ontsincken:

[p. 94]

 

Verdiend-ick oyt sulck ongevough,

 

T en can my niet gedincken.

 

E s by u geen ontfermen

 

Wie salt' verdriet deurgronden // gaen,

 

Als ballinck uwer ermen,

 

Moet ick int vier gebonden // staen:

 

Wilt vry mijn lichaem wonden // slaen,

 

Den geest sal u aencleuen,

 

Al maecte God van stonden // aen

 

E en eynde van mijn leuen.

 

N oyt en quam my te voren

 

Dit drouvich scheyden straf, en ruyt,

 

Ick dacht, ghy waert geboren

 

Voor God te zijn mijn eygen Bruyt

 

Hierom bid ick u overluyt,

 

(Om weeren meerder smerten)

 

Dat ghy al ons secreten sluyt

 

I nt diepste uwer herten.

 

Prince.

 

COR t is mijn treurich blijven

 

By u, die zijt een s'anders vreught:

 

By dit mijn laetste schrijven,

 

Ons oude vrientschap eens geheught,

 

Adieu mijn lief, adieu reyn jeught,

 

Adieu cloucke meestresse,

 

Tot sulcker tijt (als ghy vermeught)

 

P eynst om my: O Princesse.

Doende leer-ick.