De rebellie van 1815, algemeen bekend als Slachters Nek

No. 92a.
T. 3. Herziening.

Verscheen voor de gezegde Speciale Commissie, de bovengenoemde Hendrik Nouka, die verklaarde, nadat zijne getuigenis hem klaar en duidelijk was voorgelezen, er bij te blijven, en niet te begeeren dat er iets aan toegevoegd, of er van weggenomen zoude worden; waarop de volgende vragen hem gedaan werden door den R.O. Vervolger:

1. Heeft Faber iets meer gezegd?

Antwoord: Ja! Hij zeide dat de Landdrost zoude komen met een boel menschen of soldaten met goede paarden, en dat hij zoude komen om met Geika te spreken, en op het onverwachts hem schieten, en dan weder onmiddelijk wegrijden, zoo als Faber zeide dat hij gehoord had, waarover Gaika zeer verwonderd was. Hij verhaalde ook, op de vraag van Gaika, ‘hoe het tegenwoordig gesteld was tusschen de Engelschen en Hollandschen’? dat

[p. 769]

	de Hollandschen dit land aan de Engelschen verruild hadden voor een ander land aan de andere zijde, en dat de papieren daarvan de ronde deden.
De gevangene, Faber, op dit punt gehoord zijnde, zegt dat hij niet met Gaika van den Landdrost heeft gesproken, maar dat hij gezegd had dat ‘Groote’ Willem Prinslo (zoo als Johannes Bezuidenhout hem verteld had) gevraagd was geworden door een heer, of hij eenige kans zag om Gaika uit den weg te ruimen op zulk eene plotselijke wijze. De getuige zeide hierop, dat zulks waar was, maar dat Gaika, zoowel als hij zelf, niet kon vooronderstellen uit de woorden van Faber dat iemand anders dan de Landdrost bedoeld was. De gevangene, Faber, erkende het overige van getuiges antwoord op deze vraag, maar zeide dat hij zoo had verhaald op order van Bezuidenhout, die het verzind had met Hendrik Prinslo, Stephanus Bothma, en Theunis de Klerk. Willem Prinslo, Nicolaas zoon, gehoord zijnde op dat gedeelte dat hem betrof, zeide dat hij er niets van wist, dat hij door niemand over het onderwerp was aangesproken, noch dat hij eenig zoodanig gesprek met Bezuidenhout gehad had. Hendrik Prinslo, Stephanus Bothma, en Theunis de Klerk, gehoord zijnde, ontkenden hetgeen door Cornelis Faber gezegd was geworden. De gevangene, Cornelis Faber, bleef er bij, en zeide dat het bovengemeld gesprek niet met Johannes Bezuidenhout heeft plaats gehad vóór den dood van zijn broeder Frederik.
2. Hoe is het geweest met het stelen van vee door de Kaffers sedert Faber daar is geweest?	Antwoord: Zij stelen nu te veel.
3. In hoe verre weet Gaika hiervan?	Antwoord: Dat weet ik niet; hij houdt het stil, en toch heb ik het gehoord!
4. Wat doet Gaika als hij hoort dat vee van deze zijde gestolen is?	Antwoord: Hij straft de Kaffers, door het vee van hen weg te nemen.
5. Wat doet hij met dat gestolen vee?	Antwoord: Hij stuurt het weg, en neemt het vee weg van die Kaffers.

[p. 770]

6. Hoe krijgen die Kaffers dan weder voedsel?	Antwoord: Zij deelen met hunne vrienden, of zij gaan weder ander halen.
De gevangene, A. Engelbrecht, nu gevraagd zijnde of hij eenig vee van de Kolonie gezien had, gedurende zijne reis naar Kafferland? Zeide ‘Ja; dat onder anderen het hem voorkwam dat er een os was die het merk van Willem Krugel droeg.’ De getuige zeide, ‘Ja, het is een witte os, dien Gaika van den zoon van Karada heeft gekregen.’
7. Wordt niet het gestolen vee terug gedreven naar Hinza, en met hem verruild voor andere Kaffer beesten?	Antwoord: Dat heb ik niet juist gezien, maar ik zal niet ontkennen dat het waar kan zijn.
Daarop verklaarde de getuige bij al het bovengemelde te blijven, als de werkelijke waarheid bevattende; in tegenwoordigheid van de gevangenen, C. Faber, A. Engelbrecht, F. Marais, en H. Prinslo, die verklaarden geene kruisvragen te hebben om aan hem te doen.

Gedaan te Uitenhagen, den 13den Januari, 1816.

Dit × is het merk van Hendrik Nouka, die verklaarde niet te kunnen schrijven.

Commissarissen:

(Get.) P. Diemel.

W. Hiddingh.

In mijne tegenwoordigheid:

(Get.) G. Beelaarts van Blokland,

Secretaris.