Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen
(1648)–Cornelis de Leeuw–
AuteursrechtvrijZangh: Eerste Carileen.
HEt ghesicht
Kan ons tot kennis
| |
[pagina 382]
| |
 leyden,
En door kennis tot de min.
Het geeft de menschen vreucht
In ongeneucht
En sonder dat, wie hadt in sijn leven sin?
't Ooghen licht
Kan ons de wegh bereyden
Tot de wetenschap van Godt:
Het toont Gods Majesteyt.
En goedigheyt;
En weckt ons op tot het doen van sijn gebot.
Het kan ons geven
Overvloedig stoff,
Om in ons leven Godt te gheven
| |
[pagina 383]
| |
 loff
Met daet,
En praet,
En met een hert,
Dat kleyn,
Doch gantsch reyn, voor sijn God gevonden wert.
2 Door de strael
Der ooghen, kanmen mercken
Het verciersel van Gods werck;
En onse nietigheyt,
En ydelheydt,
En Gods rechterhant in 't bouwen wijs en sterck.
Die Eenmael
Dit alles wilde wercken
Tot ons nut en tot playsier:
Voor ons, die droomen zijn
Voor Gods aenschijn:
Die niet konnen gheven aen Godt goedertier.
Jae die door sonden
Teghen Godt misdaen,
Waert zijn bevonden,
Van hem heen te gaen,
Tot straff,
Nae 't graff,
Daer d' Helsche pijn,
En klaght
Dagh noch nacht
Noyt sal afghekortet zijn.
3 Dit gheeft re'en,
Dat yder een sijn ooghen
Tot Godt opghetooghen hou:
En Gods miltdadigheyt
Met danckbaerheyt
| |
[pagina 384]
| |
Verhal', en dien God gelijck een knecht getrou,
Ziel en le'en
Hout die voor Godt gheboghen,
En sijn oogh siet op Gods Wet:
Nae 't allerhooghste hoogh
Staert staegh sijn oogh.
Sijn leven en vreughd' is in Gods licht gheset.
Dits sijn begheeren,
Steets te sien dien Heer,
Die hem gingh eeren
Met soo grooten eer,
Hy draeyt,
En swaeyt,
Sijn oogh van 't gheen
't Welck moght
Onbedocht,
Hem het duyst're padt doen tre'en.
|
|