Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen
(1648)–Cornelis de Leeuw–
AuteursrechtvrijZangh: Soo langh ist Muysken vry.
GOd d'allerhoogste Heer
Alleen past loff en eer
Hem lo- ve yder een
In Hemel en op aerd;
Hy is die God alleen
Die ons so gunstig spaerd.
2 Gheen menschelijck verstant
Gheen Goddelijck ghesant
Wist voor de menschen raet
| |
[pagina 337]
| |
Den wijsen Godt ons gheeft
Tot reddingh van ons quaet,
Een die vol wijsheyt leeft.
3 Sijn liev' en waerde kint
Daer hy vermaeck in vint
En als sich selven mint.
Wie looft sijn Godt dan niet?
Wie heeft die niet ghesint
Van welck hem deucht gheschiet?
4 Veel wond'ren zijn ghedaen
Die Godt ter eeren gaen,
Doch 't werck der saligheydt
Ons meerder voordeel doet:
Waerom in eeuwigheyt
Gh' u Schepper eeren moet.
5 Wat baet ons al Gods werck,
Dat hy door kracht seer sterck
Ghewrackt heeft tot sijn eer?
Indien tot saligheyt
Godt niet sijn Soon, ons Heer
Voor ons hadt toebereyt.
6 God' eer! die door sijn Soon
Stelt voor den mensch ten toon
Sijn groote heerlijckheyt.
De Engh'len sterck in kracht
Sijn vol begheerlijckheydt
Te sien wat Godt voortbracht.
7 Looft Godt. Hy openbaert
't Gheen by hem was bewaert
Tot onser zaligheyt.
Hy brenght nu aen den dach
Sulck een verborghentheydt,
Die niemant eertijts sach.
8 Looft Godt: met eer hem kroont.
Want hy ons sondaers toont,
Dat hy ons seer bemint.
| |
[pagina 338]
| |
Hy ons om 't quaet niet straft,
Maer stuurt sijn lieve kint
Die 't leven ons verschaft.
9 Looft Godt, want hy nu toont
Dat trouwheyt by hem woont
In woorden en in daet.
Dat hy vol wijsheyt is,
En oock alleen verstaet
't Padt tot behoudenis.
10 Gods loff voor altijt duurt:
Hy ons een Hylant stuurt,
Die voor ons vrede maeckt
Die 's Vaders gramschap stuyt,
Die onse sonden staeckt,
En 't heyl voor ons ontsluyt.
11 Loofft Godt: want nu ver-eent
Sich tweederley ghemeent
Het Jootsch en Heydensch volck
In lieffd en eenigheydt.
Sy hooren van Gods tolck
Den wegh tot heyligheyt.
12 Looft Godt: Der Eng'len Choor
Sijn nu beschermers voor
Al die het goet betracht.
Op onses Gods bevel
Bewaren sy de wacht
Om ons, in anghst seer fel.
13 Looft Godt; in ons ghemoet
Hy vreucht en vrede boet.
Gods Geest verseeckert uw
Dat ghy Gods dienaer zijt
En vrient, hout ghy u schuw
Van sonden t'aller tijt.
14 Looft Godt; want hem behaecht
Den mensch, en hy haer draecht
Een goe gheneghentheyt.
| |
[pagina 339]
| |
Hy wil van nu voortaen
Met een medoghentheydt
In gunst haer nemen aen.
15 Looft Godt: want hy ghewis
Nu onsen Vader is
Vol van goedigheydt.
Hy ons sijn gunst verleent,
Om voor all' eeuwigheydt
Met hem te sijn vereent.
16 Looft Godt; want 't gheen hy gheeft
Soo grooten schoonheyt heeft,
Dat yder wie 't doorgront,
Dat hert'lijck lieven moet,
En Godt met hert en mont
Moet dancken voor het goet.
17 Looft Godt, want hy dit schenckt
Aen yder, die ghedenckt
Sijn wet en daer nae hoort:
Die van goe wille zijn
Aen desen brenght Godt voort
Sijn vriendelijck aenschijn.
18 Looft Godt, en anders gheen
Die alle dit alleen
Ghedaen heeft met dit wit
Om ons door heyligheydt
Te brenghen tot besit
Sijns vreuchts in eeuwigheydt
|
|