Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen
(1648)–Cornelis de Leeuw–
Auteursrechtvrij
[pagina 263]
| |
Canon. a. 4. In een stem. 1. NOch goet, noch Edeldom, noch eyghen waen,
Gheen hooch-gheleert verstant, noch kloecke daden,
Noch yet wat groots voor 't Vaderlant ghedaen
Maeckt Kind'ren Gods, of geeft ons sijn ghenaeden.
2 Wat uyt den vleesch ghesprooten is, of bloet,
Of nae de weerelt smaeckt geen recht kan geven
Tot ware kintschap Gods: 't Al hinder doet
| |
[pagina 264]
| |
Wat niet van God ontfanghen heeft het leven.
3 Wil ymant weten of hy 's Heeren kint
In waerheyt zy, en erfghenaem des Heeren;
Hy neerstigh let, of hy oock by sich vint
Den Heyl'ghen Gheest, die 't kintschap kan vereeren.
4 Wie desen Gheest ontfanghen heeft, begheert
Met een recht suyver hert van Godt sijn Vader.
Sijn hulp in teghenspoet; alsoo Gheleert
Door desen Gheest, en wy oock allegader.
5 Wie kan met een recht kinderlijck ghemoet
God als sijn Vader goet tot troost versoecken;
Ten zy, dien Heyl'ghen Gheest, die alles goet
In menschen werckt, haer daer toe komt verkloecken?
6 't En is gheen kleyne saeck Gods kint te zijn,
Maer d'allergrootst, die ymant kan bedencken
Wie 't recht verstaet, lijt daerom alle pijn
En boven dat waerdeert hy geen geschencken.
7 Gods recht gehoorsaem kint, acht dit so waerd,
Dat boven dat, sijn hert geen meerder liefde
Versinnen kan, noch vinden op der Aerd:
Hy doet daer voor soo veel sijn Godt beliefde.
8 't Is sulck een liefd' die alle liefd' verwindt.
Gods kint te zijn, is Erfghenaem te wesen
Van 's Heeren vreucht; wat liefd' hoe seer besint
Van menschen, komt doch eens te pas by desen?
9 Die liefde Gods recht grondigh in 't verstant
Gheen mensch ter weer'lt begrijpt; indien de Heere
(Die ons de seeckerheyt hier van inplant)
De waerdigheyt daer van niet wilde leere.
10 Uyt 't recht begrijp van 't overgroote goet,
En d'allergrootste macht om dat te gheven,
Ontstaet, dat yder kint Godt eeren moet,
En wand'len voor Gods oog met vrees en beven.
| |
[pagina 265]
| |
11 Een kint sijn Vader eert, een knecht sijn Heer
Van welcken sy nochtans maer 't Aertsch ontfanghen:
De rechte kind'ren Gods, Godt d'hooghste eer
Doen, naedemael dat sy Gods vreucht erlanghen.
12 Monts-eer alleen gheen ware kind'ren maeckt.
Ghehoorsaemheyt van 't gheen, Godt heeft gheboden
Met d'eere zy verknocht; u selfs versaeckt.
Soo vaerdigh dient u Godt, als d' Hemelsch boden.
13 Ghehoorsaemt uwen Godt niet juyst om loon
En min uyt vrees van straff; dit past de slaven:
Doch evenwel behaeght dat Godes Soon;
Daerom wil hy 'tnoch loonen met sijn gaven.
14 Die heyligheyt nochtans veel beeter is,
Waer doormen soeckt sijn Schepper te behaghen
Uyt reyne liefd en kints beweghenis;
Al sagmen niet op Godes loon of plaghen.
15 Druckt in u wesen uyt Gods eyghenschap
Dat eyghent'lijck bestaet in heyl'ge wercken,
Doch niet in roem, noch yd'le wetenschap;
Soo salmen licht Gods wesen in u mercken.
|
|