Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen
(1648)–Cornelis de Leeuw–
AuteursrechtvrijZangh: Iets moet ick u Laura vraghen.
DIt is recht sich selfs be- min- nen,
Soo wanneer en hert en sinnen
Klimmen tot den hooghsten Godt;
En met allen ernst begheeren
Dat sijn Geest ons wil regheeren
In het
| |
[pagina 257]
| |
 doen van sijn ghebodt.
2 Dat hy doch met goe manieren
Onse zielen wil vercieren
En met ware heyligheyt:
Op dat wy nae heyligh sterven
Door sijn goetheyt moghen erven
De beloofde saligheyt.
3 Yder een wiens gronts-ghedachten
Nae 't besit van schatten trachten,
Aertsche vreught en hooghen staet;
Haet sich selven; want sulck soecken;
Doet vergheeten Christi boecken.
Godt is hem gheen toeverlaet.
4 Sulcke menschen, die de aerde
Houden in seer grooter waerde,
Met de aerde haest vergaen;
Die haer nae Gods wetten draghen
Meer nae Godt, dan weerelt vraghen,
Sullen eeuwigh blijven staen.
5 Die haer eyghen selfs bedrieghen,
En van and'ren voor doen lieghen,
Even of zy rijck in deucht
Waren, doen haer selven schade;
Want sy krijghen Gods ghenade
Nimmermeer, noch ware vreucht.
6 Die daer meent hy heeft 't bekoomen
Paeyt sijn sondigh hert met droomen;
En laet noyt van sonden aff;
Hy blijft, die hy was voor desen.
Sulcke menschen Godt ghepresen
Gheeft haer welverdiende straff.
7 Die haer selven voen in 't quaden
En haer niet met Godt beraden,
| |
[pagina 258]
| |
Dese toonen met der daet
Dat sy sijn haer selfs vyanden;
Want een sondaer noyt Gods handen,
Of Gods recht ghericht ontgaet.
8 Wie hoovaerdigh is van herten
Sich doorsteeckt met veele smerten
God de sulcke wederstaet;
Hy sal hem seer diep verne'eren.
Wie ootmoedigh is, de Heere
Vrijden sal van alle quaet.
9 Wie niet willigh is, sijn leven
Voor Gods eer en leer te gheven,
Sich seer jammerlijck vergist;
Want hy evenwel moet sterven.
Wie sijn leven niet wil derven
Voor Gods leer, het eeuwigh mist.
10 Wilt ghy dan u selfs recht minnen;
Wilt het weldoen recht besinnen;
Daer toe spant u kracht by een.
Wilt in 't weldoen niet vertraghen:
Soeckt u Schepper te behaghen:
Van sijn weghen wilt niet tre'en.
11 Wilt om aertsche winst of eeren
Van u Heylant noyt afkeeren;
Want het sou u ziele schaen:
Ghy soudt missen al die vreughden
Die Godt gheven wil, die deughden
Lieven, en sijn weghen gaen.
12 Hout voor vast, dat u de Weerelt,
(Schoon die is seer rijck bepeerelt)
Noch den Satan, eenigh goet
U kan gheven: sy gheen Heeren
Sijn, noch konnen u oyt deeren
Sonder Godt, door teghenspoet.
13 Hy is uyt Gods throon ghestooten
t' Samen met sijn bondt-ghenooten
| |
[pagina 259]
| |
En van alle vreught berooft.
Wilt ghy 't ware goet ghenieten,
Laet gheen wel doen u verdrieten;
In u Godt alleen ghelooft.
14 Hy is maghtigh ons te segh'nen;
En met vreughde te bejegh'nen.
Hy heeft 't al in sijn ghewelt.
Wilt ghy dan een eeuwigh leven
Wilt u op Gods weghen gheven:
Hert en sinnen op hem stelt.
|
|