Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen
(1648)–Cornelis de Leeuw–
Auteursrechtvrij
[pagina 254]
| |
Zangh: La Sarbande.
DE maet van spijs en dranck in desen palen staet
Dat gy u niet te veel met voetsel overlaet,
Nocht' al te weynigh eer, maer pas
So veel u honger dienstig was.
De overdaet verswackt de maegh
Te sober maeckt de le- den traegh.
2 De gulsigheydt in spijs is geensins Christelijck,
Sy maeckt Gods evenbeelt een vratigh swijn ghelijck.
Te weynigh smaeckt nae gierigheydt
Bysonder als gheneghentheydt
Den gragen maegh tot eten raet:
En niet en rust voor 's is versaet.
3 Om niet door spijs of dranck te overtre'en Gods Wet,
Ghedurigh aen u disch op dese reghels let:
| |
[pagina 255]
| |
Het voetzel dat tot hoovaerdy
Meer dient als hongher, niet en ly.
Sny af al 't gheen te kostel is.
Te veel, te praghtigh voor u dis.
4 Siet ghy yet smaeckelijcks voor u op tafel staen;
Wilt niet ghelijck een vraet dat gulsich randen aen.
Eet als een mensch niet als een beest.
Soeckt liever 't minste dan het meest.
Schoon datter veel is, eet daerom
Niet meerder dan u welbekom.
5 Sorghvuldigh vliet en mijt, dat gy geen leckerny
Of Spijse toeberey (ten zy het noodigh zy)
Die in den mensch verwecken kan
Gheneghentheyt, om meerder dan
Natuur vereyscht te swelghen op
En maegh te vollen tot den krop.
6 Perst niemant meerder in, dan hy van nooden heeft.
Weest niet (g'lijck veele doen) beleefd'lijck onbeleeft.
Door gheen hart nooden oorsaeck sijt,
Dat ymant in de sonden glijt.
Die 't quaede doet, en 't quaet aenraet;
Sijn bey voor Godt in g'lijcken staet.
7 Neemt selfs niet meerder in dan u natuur begeert.
Op dat de spijs en dranck u sinnen niet verheert.
Noch achteloosheyt of versuym
Maeckt Christi enghe wetten ruym.
't Is sonde door naelatigheyt
Yet quaets doen en moetwilligheyt.
8 Voor al doch daer op let, neemt nimmer spijs of dranck.
Voor dat en tongh en hert Godt segghen lof en danck.
't Is beesten werck aen tafel gaen,
| |
[pagina 256]
| |
En sonder bidden optestaen.
Godt die ons alle zeghen sent:
Wil datmen het met danck erkent.
9 Noodt niemant aen u disch, die dronckaert zy of vraet.
Vermijt hem, die het quaet van and're menschen praet.
Noot vrome menschen. Brenght geen woort
Dan stichtelijck aen tafel voort.
Ten minsten, sulcke woorden spaert
Waer door u naesten wert beswaert.
|
|