Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen

Gierigheyts-Oorspronck en uytroeingh.

Zangh: Mijn ziel maeckt groot den Heer. ofte Canon a. 3. In een stem.

 

1. DE gierigheyt ontstaet
2. Uyt een quaet toeverlaet
3. Op God, en uyt 't gheloven
Dat wy van gelt en goet
Door kruys en tegenspoet
Haest konnen sijn verschoven.

2 Doch wie op Godt vertrouwt,
In armoe niet verflout:

God weet hy, is sijn Vader.

Hy is ghewis, dat hy
Noyt komen sal in ly:

Godt voet ons allegader.

3 Godt, die de Raven voet,
Hem, die sijn Wetten doet,

Sal nimmermeer begheven.

Dit heeft Godt toegheseyt

[p. 191]

 

Den vroomen, die bereyt

 

Sijn, nae sijn wil te leven.

 

4 De menschen weten niet,

 

Of immermeer verdriet

 

Haer Huysen sal ontmoeten.

 

De mensch is licht'lijck doodt,

 

Eer komt het morghen-roodt.

 

Waer toe dan 't anckxstigh wroeten.

 

5 Een wortel aller quaet

 

Is gierigheyt, die staet

 

Daer nae, sal licht afdwalen

 

Van 't Christelijck ghelooff.

 

Hy op sijn selven schooff

 

Een menighte van qualen.

 

6 De Weerelt gaet voor by

 

Ghelijck een Roock; en hy

 

Die mint haer yd'le schatten,

 

Staet in een quaden staet;

 

En soo als sy vergaet:

 

Hy sal Gods heyl noyt vatten.

 

7 Natuur te vreden is

 

Met eenen sob'ren disch.

 

En d'overvloet kan schenden

 

Ghesontheyt. Waer toe wroet

 

Ghy om 't onnodigh goet?

 

't Gheeft kommer en ellenden.

 

8 Den goeden Godt aenbidt,

 

Dat hy doch in 't ghelit

 

Bewaer u hert en sinnen:

 

Op dat sy hem alleen

 

Niet hem met 't Goudt ghemeen

 

Oprecht'lijck staagh beminnen.

 

9 Denckt dat ghenoeghsaemheydt

 

Is met Godtsaligheydt

 

Een groot ghewin: daer neven

 

Dat gheenen schat hoe groot

[p. 192]

 

Den menschen van de Doodt

 

Verlost, noch gheeft het leven.

 

10 In 't kort; tot een besluyt.

 

Roey liefd, door liefden uyt.

 

Mint 't eeuwigh heyl niet d'Aerden,

 

Soo krijght ghy 't heyl dat Godt

 

Voor haer, die sijn ghebodt

 

Doen, eeuwighlijck bewaerde.