Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen
(1648)–Cornelis de Leeuw–
Auteursrechtvrij
[pagina 122]
| |
Zangh: Cupid' onlanghs gheleen.
SOo loondt ontrouw haar Heer
Met schad' en met oneer,
Soo verraat, hem het quaat, die de wetten
Van trouwe werpt ter ne'er.
Ontrouw, 't sy waar sy gaat,
Wert overal ghehaat
Hy bevint, die 't begint, sich in netten
En dat sijn winst hem schaat.
2 Soo gaat het, die om ghelt,
En om het Aartsch ghewelt,
En haer vreught, Godt en deucht, of sijn leere
Ontrouw'lijck rugh-waarts stelt.
Hy staet nae 's werelts vreucht,
| |
[pagina 123]
| |
Ter wijl noch bloeyt sijn jeucht,
Doch sijn hert komt door smert uyt te teeren;
Want sond teelt ongheneught.
3 Hy haackt nae overvloedt
Van het verganck'lijck goet,
Doch men siet, dat verdriet hem bestormen
Komt binnen in't ghemoet.
Of soo dat niet gheschiet,
Wat ist? hy eeuwigh niet
Dat gheniet, wantmen siet, dat de wormen
't Door knaghen als het riet.
4 Door ontrouw soeckt hy eer,
Doch krijght die nimmermeer.
Rechte loff kreegh noyt stoff uyt de sonden:
Van sondaars vlucht hy veer
Of krijght hy 't gheen hy mint,
Wat heeft hy? yd'le wint,
't Nietigh stoff, van het hoff, in geen stonden
Dat ons maackt Godt bemint.
5 Wie eert hem, die niet leeft
Soo Godt gheboden heeft?
Wie en haat niet die quaat oyt beginnen?
Wie haar niet wederstreeft?
Een sondaar haat het licht,
En 't weereltlijck ghericht.
Doch die 't goet in 't ghemoet recht beminnen,
Niet vreesen Gods ghesicht.
6 Hy vol bekommernis
Is selfs in duysternis:
Het gheruys en ghedruys van de winden
Ontroert hem sijn ghewis.
Hoe menigh raackt ter schand
Die ontrouw was van hand!
En hoe veel, die gheheel 't quaat besinden,
Gheholpen sijn van kant!
7 Het onrechtvaardigh goet
| |
[pagina 124]
| |
Gaat als een Eb en Vloet
Selden vint het kints kint daar by voordeel
Die ghy nae u opvoet.
Of soo dat niet gheviel,
Het vernoeght gheen ziel;
't Geeft geen lust, en geen rust, want Gods oordeel
En wraack volght op de hiel.
8 En schoon, datmen u eer,
En krijght dat ghy begeert,
Dat het blijft, en beklijft in u leven.
Wat ist? als het verkeert
In ongheneught en smert?
En ghy verstooten werdt
In 't gheheel van dat deel, dat Godt gheven
Sal aan 't Godtsaligh hert.
9 Al 't gheen dit ront bevat,
Is gheensins by die schat
Die bewaart, en ghespaart wert, te g'lijcken
In Gods Palleys en Stadt.
Schoon ghy dan tot u deel
Besat de weerelt heel
En haar schat, noch soud dat moeten wijcken
Voor 't Goddelijck juweel.
10 Wie oprecht dient sijn Godt,
En leeft nae sijn ghebodt,
Godt hem geeft, dat hy leeft in sijn woningh
In volle vreughts ghenot.
Hier krijght hy seeckerheyt
In 't hert, en g'noeghsaemheyt,
En voor deught, eer en vreught tot belooningh
En naamaals saligheyt.
|
|