Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen
(1648)–Cornelis de Leeuw–
AuteursrechtvrijCanon. a. 2. In een stem. Nae een halve Maet. 1. 2.
OP dat gheen Christen-mensch door eyghen-waan bedroghen
Sigh in de
| |
[pagina 79]
| |
 sonden streel, als door onwetenheydt
Van s'Heeren wet ghedaan; soo dient het onderscheydt
Van onkund, Ider een ghesteldt te sijn voor ooghen.
2 Onwetenheyt verdeelt haer selven in veel deelen,
Die het bedreven quaet vergrooten; en oock mee
Een oorsaeck konnen zijn, dat Godt het vreess'lijck wee
Niet uytroept over ons; dewijl die veel verscheelen.
3 Onwetend' yet te doen, dat sonden is, verscheyden
Is waerlijck van het geen, dat ghy door onkund doet:
't Is beyde quaet voor Godt, doch 't laetste meerder goet.
Het laetste wert verschoont, 't eerst sal Godts straf verbeyden.
4 Onwetende wert hy gheoordeelt, quaet te pleghen,
Die als hy besigh is, sijn handel niet verstaet:
Doch d'onkund' evenwel gheen oorsaeck is van't quaet,
Maer yet, waer door hy heeft d'onwetenheydt verkreghen.
| |
[pagina 80]
| |
5 Een die beschoncken is, gheen kennis heeft van sonden:
Sijn onkund evenwel daer van geen oorsaeck is;
Maer d'overdaet in dranck, en sulck een mensch ghewis
Om willig' onwetenheydt gantsch strafbaer wert bevonden.
6 Door onkund, seytmen dat hy overtreet Gods wetten,
Wiens enck'l' onwetenheyt hem oorsaeck daer toe gaf;
Die by so ver' hy't quaet geweten had, daer af
Geweecken waer, om sich niet tegen God te setten.
7 Dat ymant niet en weet, 't geen hy had konnen weten,
En weten most, en soo Godts wetten over-treet;
Diens sonden strafbaer is, of hy Godts wet niet weet;
Om dat d'onwetenheyt met moetwil is beseten.
8 Indien ghy 't recht verstant van s'Heeren wil door vraghen,
En neerstigh ondersoeck, en bidden niet en meugt
(Hoe wel ghy gaerne soudt) verkrijghen, soo ondeucht
Van u bedreven wert, ghy hebt gheen straff te draghen.
9 Doch dit en heeft gheen plaets by ons, die Christi leere
So klaer als oock volmaeckt, door s'Heeren wijs bestier
Is voorghestelt, en noch verkondight wert, dat hier
Geen mensch, dan achteloos, Godt kennis magh onbeere.
10 't Gebeurt, dat ymant heeft onwetende verslagen
Een die sijn vyant is, doch die onwetenheyt
| |
[pagina 81]
| |
Den doodtslagh niet verschoont; soo ghy gheen teghenheyt
Hebt over uwe daet, en innerlijck mis-hagen.
11 Want nademael dat ghy, niet over dese sonden
Sijt in u hert bedroeft, noch treurigh u beklaegt:
Soo toont ghy metter daet, dat u het werck behaeght;
En langh vol-bracht sou sijn, waer hy alleen ghevonden.
12 Indien ghy niet en weet, hoe in besond're saecken
Ghy dit of dat sult doen of laten, altijt let,
Dat u begonnen werck niet tegen Christi wet
Of liefde strijdigh zy, of anders wilt het staecken.
13 d'Onwetenheyt van tijt en andr' omstandigheden
Van werck-tuygh, en van plaets, persoonen, dick het quaet
Verschoonen voor den banck des Heeren, die u daet
Slaet inde beste vouw, en recht na billijckheden.
14 Dit zy een vaste wet voor u, in alle saecken
Die twijfelachtigh zijn, doet niet, of weet voor vast,
Dat 't aengevangen werck niet brenghen kan in last:
Of Anders laet het na, en wilt u werck staken.
15 In alles wat u hant wil wercken, ghy besinnen
En letten moet, of 'teynd sal dienen, tot Gods eer,
En of't eenstemmigh is met Godts en Christi leer:
En sonder recht geloof, geen saecken wilt beginnen.
16 Wie dit van herten doet, sich nimmer sal vergissen.
Al wie geen werck begint, voor dat hy 't recht bescheyt
Uyt 't Heylig woort bequam, wert nimmermeer verleyt.
Die 'twijffelt en wat doet, sal ligt int weldoen missen.
|
|