Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen
(1648)–Cornelis de Leeuw–
Auteursrechtvrij
[pagina 73]
| |
Zangh: Dancket den Heere voor sijne ghenade.
NIet alle menschen die kloeckmoedigh schijnen
kloeckmoedigh zijn nae Godts en Christi woort;
Schoon dat sy veel verdriet en smert en pijnen
Verdraghen om Godts eer te planten voort,
En om t'verdraghen van gewelt en kracht
Sijn over al by menschen hoog geacht,
Die 's menschen hert van binnen niet en
| |
[pagina 74]
| |
 sien,
Noch recht verstaen, hoe 't lijden moet geschien.
2 Die zijn voorwaer geen stercke Christen helden,
Die sonder wetenschap of recht verstant
Haer selfs in groot gevaer en kommer stelden,
En (kar) om Christi zijn ghedoot, verbrant.
Een recht kloekmoedig mensch en is niet dom:
Hy raeckt in geen gevaer, of weet waerom.
Hy siet de oorsaeck aen; Iet sonder reen
Te doen, de beesten is met ons gemeen.
3 Die magmen oock met recht kloeckmoedig noemen
Die by geval, gedrongen, of door noot
Doch niet om Gods wil lijt, schoon dat hem roemen
De d'wase menschen, en hem maken groot.
Een vroome ziel en lijdt niet by geval:
Maer wacht het lijden hier en over-al.
Genootsaeckt strijdt hy niet: Hy willig lijt,
Om Christi wil hy alle leet verbijdt.
4 Kloeckmoedigh sijnse niet die rughwaerts wijcken,
Wanneer dat teghenspoet haer hart tast aen;
Geen Christen-helt de vlagge oyt sal strijcken,
Al sou de werelt selfs hem tegen staen:
Op Godt almaghtigh staet hy vast gegront.
Hy vreest noch doot, noch duyvel, Hert en mont
God roemen, prijsen; en hy laet niet af,
Tot dat sijn ziel God siet, sijn lijf het graf.
5 Die menschen zijn oock niet voor sterck te achten
Die wel om Christi wil met lijdtsaemheyt
Verdragen kruys en leet, doch haer door trachten
Als tot haer wit, tot 's naems onsterff'lijckheyt.
Geen Christen-heldt souckt menschen eer door kruys.
Sijn hert en sin sijn nimmer daer in't huys.
| |
[pagina 75]
| |
'tIs hem genoeg, als hy sijn God behaegt:
En by sijn Godt de ware eer bejaeght.
6 Ghebeurt het dat sijn bloet komt te bestallen
Door koude schrick (gelijck het licht'lijck kan,
In ons, met vleesch en bloet omkleet) bewallen
Sal hy sich met gheloof daer tegen aen.
Hy steunt op Godt sijn stercke toeverlaet.
Met Godt gesterckt, hy alle leet aengaet.
Door hem verwint hy cruys en tegenspoet;
Door God behout hy kracht en goeden moet.
7 Int kort; dat zijn recht kloecke Christen-helden,
Die niet uyt noot doch oock om 's menschen eer
Maer lijf en goet gantsch onbedwongen stelden
Tot vorderingh van Godts en Christi leer;
En die dit doen om dat het heeft boon
Ons Heylant Christi Gods allerliefste Soon;
En volgens dien het ampt is als ooc 'twerc
Van die behooren tot des Heylants kerck.
8 Die weten en verstaen, waerom sy lijden,
En recht doorgronden hoemen lijden moet,
En wat kruys zy; die daerom in het strijden
Haer roemen van de eer die Godt haer doet.
Die niet haer selven steecken in verdriet,
Maer lijden dan wanneer het Godt gebiet:
Dan wil het, Godt wanneer ons lijden is
Nut tot sijn eer, en ons behoudenis.
|
|