Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen
(1648)–Cornelis de Leeuw–
AuteursrechtvrijZangh: Mijn ziel maeckt groot den Heer.
HEt oordeel uws ghewis
Veel meer te achten is
Dan aller menschen smeecken,
Die, of uyt gierigheyt,
Of uyt staet suchtigheyt,
Soo als u lief is, spreecken.
2 Een Goddelijcke saeck
Ist stomme herten-spraeck,
Sijdt ghy vervult van deughden.
Een Paradijs sy is
Waer inmen vint ghewis
De volheyt aller vreughden.
3 By haer en is geen schadt
Geen Conincklijcke stadt,
In 't minste te waerdeeren.
Sy gheeft welspreeckentheyt:
Sy gheeft vrymoedigheyt
Voor Rechters en voor Heeren.
4 Sy is een troost in kruys:
| |
[pagina 71]
| |
Een Godt in s'herten-huys.
Sy vreest gheen bitter sterven.
Ootmoet haer bitterheyt
Haer moet niet nederleydt
Gheen troost laet Godt haer derven
5 Is u gheweten goet
Gheen klap u hinder doet
By Godt en alle vroomen.
Of wert ghy buyten schult
Ghelastert, neemt gedult:
Godt laet u eer toe komen.
6 Schoon dat ghy wert gheschent;
Godt en u hert u kent.
De vroomen smaet verachten,
Dewijl sy vanden Heer
Voor smaetheyt en on-eer,
Des levens kroon verwachten.
7 Volght op u deughden smaet,
V dat niet smerten laet:
't Zy u ghenoegh u Heere
Godts allerlief'sten zoon
Ghelijck te sijn in hoon.
Hy u daer voor gheeft eere.
8 Ghy weet dat hy versmaet
Gheweest is, en ghehaet
Schoon dat hy niet en dede
Dan ware heyligheyt
En gheen gheneghentheydt
Hadt tot onheyligheden.
9 Die kennis in't ghemoet
Der vroomen vreughde voet,
Schoon boosen haer onteeren:
Dewijl sy weten, dat
Sy in des Heeren staet
In Hooghe eer verkeeren.
10 Doch evenwel die wet
| |
[pagina 72]
| |
Zy by u vast ghesedt,
Een goet gherucht in waerden
Hout staegh, vermijdt het quaet;
Op datmen u gheen smaet
Met recht doe op der aerden.
11 Die gantsch geen werck en maeckt,
Of schand', of lof hem naeckt
Sal licht tot quaet vervallen.
Die acht sijn goeden naem,
Hout sich tot deught bequaem:
En draeght sich wel by allen.
12 Doch met dat ooghmerck niet
Dat hy alsdan gheniet
Van menschen eer: ghepresen
Soeckt hy te zijn by Godt:
Dies doet hy Godts ghebodt
Oock in niemants bywesen.
13 Hy weet dat dit niet kan
Ghebeuren; ten zy dan
Hy sorgh draegh om bewaren
Een goeden naem, en vry
Van alle sonden zy
Die zijn ghewis beswaren.
14 Ghelijck de schaduw 't lijf
Of langhsaem volght of stijf
Na dat de voeten treden
Alsoo oock noyt verlaet
Hem d'eer, die Godt nagaet
In ware heyligheden.
|
|