Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen
(1648)–Cornelis de Leeuw–
AuteursrechtvrijSangh: Nu leef ick in verdriet.
DIe komen wil tot God voor al ghelooven moet
Dat Godt is en beloont die sijn gheboden doet.
Geen mensch ter saligheyt den goeden God be-
| |
[pagina 51]
| |
 haeght,
Die gheen oprecht gheloof in sijnen boesem draeght.
2 Godtsaligheyts begin ist kennen van den Heer:
Den voortganck, datmen recht ghehoorsaem is sijn leer.
Den oorspronck van het quaet, dat yder mensch begaet,
Is, dat hy niet te recht Gods eygenschap verstaet.
3 Godts wesen en sijn wil verstaetmen uyt sijn wet,
Die hy tot saligheyt den mensch heeft voorgheset.
De weerelt, Godts ghebou, Godts eyghenschap afmaelt:
Doch nerghens na soo klaer, als 't heyligh woort verhaelt.
4 De weerelt wijst ons aen Godts wijse moghentheydt,
Sijn Godheyt, wijs beleyt, als oock sijn Majesteyt
Ghelijck als in't verschiet; en even alsmen siet
De gulde Son: Wanneer s'haer glants int water schiet.
5 't Orakel wijst ons aen, al't gheen verborghen lagh
Van eeuwigheyt by God: en niemant oyt besagh.
Het druckt Gods wesen uyt, en alle menschen leert,
Dat Godt om sijn natuur, is waert te zijn ge-eert.
6 God eyscht niet van den mensch, dat hy volmaecktelijck
Hem kenne soo hy is; (want dit onmoghelijck
Voor menschen is, wie kan de eyghenschap van Maan,
En 't wesen van de Son op't aldernaeust verstaen?
| |
[pagina 52]
| |
7 De ooghen van den uyl verduysteren voor't licht
Des Sons: soo ons verstandt voor 't Goddelijck ghesicht.
Een nauw door snuffelaer van s'Heeren Majesteydt
Verplettert en vernielt wert van sijn heerlijckheyt.)
8 Tot kennisse van Godt ghenoegh is, dat alleen
Te kennen en verstaen, dat hy ons heeft ghemeen
Door't Heyligh woort ghemaeckt; en uyt sijn eyghen aerdt
In yder ware deught of heyligheyt bewaert.
9 Voor alles moet den mensch dit weten van den Heer;
Dat Godt zy eenigh Godt en boven hem gheen meer,
Noch oock beneven hem; een opperhoofdigh God;
Die waerdigh is dat wy beleven sijn ghebodt.
10 Een Godt die eeuwigh is, en altijt is gheweest,
En eeuwigh blijven sal; en daerom die hem vreest
Kan gheven 't eeuwigh heyl: Begaeft met alle macht,
Die alles door sijn woort in wesen heeft gebracht.
11 Rechtvaerdigh int gericht, in woorden, en in daet.
Een eenigh wijsen God, die alle dingh verstaet.
Die herten ondergront, die int verborghen siet:
Genadigh, die ons vryt van lijfs, en ziels verdriet.
12 Een Godt, die alle dingh bewaert en voetsel geeft.
Die over sijn ghebou een wacker ooghe heeft.
Die alles hout in toom; en sonder wiens beleydt
En kennis niet gheschiet in alle eeuwigheyt.
13 Die sonder-ling neemt acht en toeversicht op hem,
Die vlytiglijck bewaert, en luystert na Godts stem.
Die haer ghebeden hoort, verlost van alle quaet
Dat haer de menschen doen. Die haer ten besten raet.
| |
[pagina 53]
| |
14 Een Godt, die van den mensch wil voortaen zijn ghe-eert,
So als sijn lieve Soon, ons Heylant, heeft geleert.
Die wil dat yder mensch hem diene door den Soon:
Als die gheseten is op aller Throonen Throon.
|
|