Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen

Van de Voortganck in de Heylicheyt.

Zangh: 2 De L'avignone.

WIlt ghy de zalicheyt,
Van on-sen Godt den vroomen toegheseydt;
Neerstigh zijt.
Ernstigh wijckt.
Wilt altijdt
Hoop en deuchden

[p. 29]

 

 

wel bewaren;

 

Helsche scharen

 

Schoon u hert,

 

Met veel smert

 

Staegh beswaren.

 

 

 

2 Godt geen behagen heeft

 

In hem, die sich van deught tot sonden gheeft.

 

Die het quaet

 

Eerst gehaet,

 

't Hert in laet,

 

En op nieus weer gaet betrachten

 

Heeft te wachten

 

Van Gods Soon

 

Straf tot loon,

 

Dagh en nachten.

 

3 Ghy sult u heyligheyt

 

Verlaten noyt, soo in u sinnen leyt

 

Vast gegront

 

't Aller stont

 

Gods verbont;

 

't Welck belooft ons 't eeuwigh leven,

 

Soo wy geven

 

Ons gemoet

 

Tot het goet;

 

En niet sneven.

 

4 Laeckt nimmermeer de deucht,

 

Die eertijts was u schat en hoogste vreugt.

 

Prijst geen sond

 

Met den mont;

 

s' Is een vont

 

Voortgekomen uyt der Hellen,

 

U te quellen.

[p. 30]

 

Mijt en strijt

 

Wilt in tijt

 

Haer neer-vellen.

 

5 Laet noyt geen sonden in;

 

Of schoon die kleyn of fray is in u sin.

 

Schoon in schijn

 

V kan zijn

 

Doots-venijn.

 

't Kleyne van ons voorgenomen,

 

Doet licht komen

 

Tot jet, 't geen

 

Ghy voorheen

 

Niet dorst droomen.

 

6 Neemt meer en meerder toe

 

In heyligheyt; wert daer in nimmer moe.

 

Op Godts paen

 

Is stil staen

 

Rugh-waerts gaen.

 

Boven sal hy nimmer komen

 

Op de stroomen,

 

Soo niet hy

 

Met 't getij

 

Wil aen-boomen.

 

7 Tot alles port en drijft,

 

Dat hert en zin gestadigh besigh blijft,

 

Om 't aertsch goet,

 

En hooghmoet

 

Met 't geen doet

 

In't verganck'lijck ons vermaecken

 

Te versaecken;

 

Om te meer

 

's Heeren leer

 

Te bewaecken.

 

8 't Beloofde heyl port aen

 

Om yv'righ op des Heeren wegh te gaen.

 

D' eeuw'ghe straf

[p. 31]

 

Sonder graf,

 

Al die laf

 

Zijn gedreycht, den mensch leert eeren

 

d'Heer der Heeren:

 

Vrees en hoop

 

In ons loop

 

Sonden weeren.

 

9 Hout u gedachten vry

 

Van't quaet, u werck voor God onschuldigh zy.

 

Brenght niet voort

 

Eenigh woort,

 

Dat verstoort

 

Vwen God. Wilt met u sinnen

 

Niet beginnen

 

Onbedacht.

 

Stadich tracht

 

Deucht te winnen.

 

10 Met vroomen staagh verkeert,

 

Op dat ghy oock met haer moogt zijn ge-eert:

 

Met haer zijt

 

't Aller tijt

 

Inden strijt

 

Om de sonden af te weeren.

 

Niet verkeeren

 

Wilt met haer,

 

Hier noch daer,

 

Die 't quaet leeren.