Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen

[p. 25]

Van de Argernisse.

Zangh: O Schoonste Personagie.

 

GEen Christen oydt moedt gheven
Sijn even mensch een oorsaeck tot de sonden.
Hy stuer al so sijn leven,
Dat sulcx tot eer van Godt magh zijn bevonden,
En door sijn deucht
Elck een verheucht
Magh zijn; en 't hert bewoghen
Om sijn goe zeeden
Als 't hooghste goedt gheduerigh nae te ooghen;
En nae te

[p. 26]

 

 

treden

 

Sijn deucht, soo veel sijn herdt en ziel vermogen.

 

 

 

2 Om argernis te mijden

 

Van nooden is, geduerighlijck te laten

 

Al wat sou mogen strijden

 

Recht tegen Godt, of hy met recht kan haten;

 

Schoon dat het quaet

 

Ons eenigh baet

 

Of winst sou konnen geven.

 

Geen sonden plegen

 

Moet ghy op hoop van ymants beter leven:

 

Want dat strijt tegen

 

Het heylig woort van Gods gesant beschreven.

 

3 Al 't geen de Heer der Heeren

 

Geboden heeft, of een is met sijn wetten,

 

Moet ghy oock hoogh'lijck eeren

 

En noyt daer van u hert of daden setten;

 

Of schoon een Christ

 

Met schijn vernist

 

En voor het oogh Godtsaligh,

 

Daer aen sou stooten.

 

Geen mensch (of schoon een ander wert ongalig)

 

Moet sich ontblooten

 

Van't goet, dat elck moet doen, wil hy sijn saligh.

 

4 De liefd die ons geboden

 

Is van den Heer, verplicht ons, dat by tijden

 

Is dienstigh, dat gevloden

 

Of oock moet zijn gedaen, yet, dat ter zijden

 

Niet wijckt van't woort,

[p. 27]

 

Dat Godt bracht voort

 

Om alsoo te verhoeden

 

Dat onse wercken

 

In sonden niet de swacken (nochtans goeden)

 

In't minst' en stercken.

 

Hoed' u, kan't sijn, ooc selfs van quaet vermoeden.

 

5 Die is swack in't gelooven,

 

Die niet te recht de Christelijcke vrijheydt

 

Met sijn verstant te boven

 

Kan komen, schoon ons d'opper-heer regt vrij seyt

 

Of die recht niet

 

Soo Godt gebiet

 

In dit stuck onderrecht is.

 

Soo ja: in sinnen

 

(Hoe seer geleert en onderwesen) slecht is;

 

Soo dat herinnen

 

Hy niet wel kan, 't geen hem hier van gesegt is.

 

6 Geen grootheydt der persoonen

 

Kan argernis (hoe kleyn) tot deughden maecken;

 

Of van haer straff verschoonen,

 

Haer sal van Godt gewisse straf genaecken.

 

Geen mensche die leeft,

 

Te seggen heeft,

 

Of wetten magh voorschrijven,

 

Die ons verbinden

 

In ons gewis. Dit recht moet eeuwig blijven

 

By Gods beminden;

 

Wiens wet niet doen, is argernis bedrijven.

 

7 Geen mensch behoeft te dencken;

 

Dat als hy jet doet tegen menschen wetten,

 

Sijn naesten soo sal krencken,

 

Als of hy gingh des Heeren woort verpletten:

 

Geensins: geen wet

 

Dan die Godt set

 

Kan ons gewis verplichten.

 

Doch die vertreden,

[p. 28]

 

't Geen buyten God of tegen veel verdichten;

 

Gantsch niet misdeden,

 

Gods woort alleen moet all' ons daden richten.

 

8 Noyt soo verwarde saecken

 

Vont eenich mensch, waer in hy niet sou weten,

 

Wat dat hy best sou maecken,

 

Om Gods gebod niet gantsch'lijck te vergeten;

 

Of wat dat hy

 

Sou doen, om dy

 

Geen argernis te geven.

 

De liefde leeren

 

Kan altijt onse plicht; en daer beneven

 

Het woort des Heeren

 

Soo wy 't met wil en daat niet wederstreven.