Liederen en balladen

[p. 74]

Blijheid.

Kom broeder, snijd het riet
In ongelijke pijpen,
Dat fluks tot vroolijk lied
Uw vruchtloos zuchten rijpe.

Dit riet had oók zijn tijd
Van weenen over waatren,
Nu zij 't aaneengerijd,
Dat wíjsjes daaruit klaatren.

Vrees niet met juichgefluit
Uw zwijgend leed te ontwijden;
Het valt tóch eens ten buit
Aan 't alverwinnend blijde.

[p. 75]

 

Heeft lang genoeg de halm

 

Zijn klaagzang uitgeruischt,

 

Dan broeder, wek den galm

 

Die diepst in 't hart hem huist.