§ (163) Het derthienste bewijs vanden bisscop vanden priester ende sinen hondeken. |
INt lant van tussen was een lantpriester maer zeere rijcke dese begroef sijn | hondeken dat hy zeere lief hadde doent doot was int kerchof Die bisscop | wardt dit gheware ende hebbende sijn meyninghe tot dees priesters ghelt heeft | [5] desen priester doen roepen om ghecorrigeert te worden als baersculdich van groo | ter misdaet Die priester ghenoech bekennende den sin ende meyninghe vanden | bisscop es ghecomen brenghende mit hem hondert gouden penninghen. die bisscop | zeer swaer makende die begrauenisse vanden honde heeft den priester inden karc | ker doen leyden Doen seyde dese subtijle ende cloecke priester O eerwaerdige bis- | [10] schop bekende ghij die groote voersinnicheyt die dit hondekijn hadde ghij en | soudt v niet verwonderen ten hadde verdient begrauen te worden onder die men | schen. want het hadde meer dan menschelick verstant alsoe wel in sinen leuen als | in die vre sijnre doot Die bisscop vraghede wat es dat te segghen Die priester ant- | woerde want dit hondekijn int eynde van sijn leuen sijn testament makende ende | [15] wetende dat ghij nv des grotelick van node hebt ende zeere behoeft. heeft v in sinen | testamente ghegheuen ende ghelaten hondert gouden penninghen die ic nv met mij | bracht hebbe Doen approbeerde ende willecoerde die bisscop dat testament ende | die begrauenisse. ende dat ghelt ontfanghen hebbende heeft desen priester gheab | solueert ende van sijnre misdaet ontbonden. Nota |