§ (136) Die .xxij. fabule is vanden wandelaer ende vanden satiere oft wildeman |
GHelijcmen ghemeynlicken seyt sal elc hem wachten voir die ghene die spreken met | twee tongen als die dragen tvier in deen hant ende dwater in dander. zoot beduyt | wort bi deser fabulen. Van eenen wandelaer die bi wintertijde als het zeer gesneeut | [15] was ende die weghen ouerdect laghen doir een bosch lijdde. ende wart hem daer siende | het satier ontweecht ende verdoelt wesende so dattet totten wandelaer quam ende leyden | met hem in sijn hol ende daer gaf hi hem teten ende langde hem te drincken heet water Ende | om dieswille dattet satier te voren ghesien hadde dat die wandelaer van couden op | sijn handen gheblasen hadde. ende doen hi vanden heeten water drincken soude dat hi | [20] daer op oock blies So vraechde het satier. Waeromme hi op theet water blies | Daer op die wandelaer antwoirde. om dwater te vercoelen Doen seide tsatier. te voren | bliesdi om v handen te verwermen. ende hier blaesdi om te vercoelen Ic gheuoele dat | ghi heet ende cout beyde in uwen mont draeght. ganc van mij uwes gheselscaps | en staet my niet langher ane |
Auteursrechtelijk beschermd